Koşmayı çok seviyorum ve yakın zamana kadar güzel bir derece ile yarı maraton bil koşmaya başlamıştım.
Çok sevdiğim güzel koşu ayakkabılarım vardı, ayaklarım hafiften ağrıyordu ancak ben koşudan olduğunu düşünerek antremanlarımı ağırlaştırdım. Bir pazar 10K koştuktan sonra eve geldiğimde tabanlarım zonkluyordu, sanki altına çivi çaktılar. Takip eden 3 gün acıdan yürüyemedim. Doktor işin ehliydi ve yaptığı muayene sonucu benimde o an tanıştığım Plantar Faciitis teşhisi koydu.
Bu teşhiş yaklaşık olarak 6 ay önce kondu. Nerdeyse her akşam buz şisesini ayaklarımın altında yuvarlıyorum, thermoflex ve dolorex kullanıyorum ama ağrılarım geçmiş değil. Eskiye görede koştuğum mesafeler çok çok kısalmış durumda.
Bu sakatlanma ile daha önce karşılaşan oldu mu acaba ? Olduysa nasıl tedavi ettiniz ?
Çok geçmiş olsun. Sanırım bu rahatsızlık halk dilinde topuk dikeni olarak geçen problem. Bununla ilgili, http://www.topukdikeni.gen.tr/erman-toroglu-topuk-dikeni.html linkindeki tedavinin bir çok kişiyi iyileştirdiğini duydum. Eğer rahatsızlık bu ise, bir denemenizi öneririm.
Öncelikle geçmiş olsun.
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış deyip yazmaya karar verdim: Aynı sıkıntıları 9 aydır ben de yaşıyorum; doktora gittim, özel tabanlık yapıldı, verilen egzersizleri 3 aya yakın süre yaptım. Evet rahatladım ama topuklarım hala tam olarak iyileşmiş değil. Koşamıyorum ve mutsuzum. Yürüyüş ve pilates yapıyorum ama aynı şey değil…
Sormak istediğim şu; siz bu mesajı yazalı neredeyse 1 yıl olmuş, durumunuz düzeldi mi?
Merak etmeyin sonunda geçiyor moral bozmayin… 1-1,5 sene surdu bende de ama hep kostum bu arada kosmamanizin acikcasi iyileşme surecine cok pozitif bir etkisi olmaz diye düşünüyorum.
2018 ramazan ayı sonunda başladı, ayakkabı mı değiştirip asfaltı azalttıktan sonra geçmeye başlamıştı. Ama uzun trail antrenmanları ertesi ben burdayım diyordu, biraz buz ve bol masaj ile çözdüm şuan bir problemim yok. Geçmiş olsun.
Cevabınız yüreğime su serpti fakat o dönem doktora gittikten sonra egzersiz ve buz tedavisiyle topuklarımın ağrısı geçer gibi olduğunda 1k kadar koştuğumda tam anlamıyla duvara toslamıştım. Sonrasında bir daha cesaret edip koşamadım. Doktorum da bir süre kesinlikle koşma dedi. Şimdi sizin yazdıklarınız acaba koşmamakla hata mı ediyorum diye düşündürdü beni açıkçası…
Bu arada cevap verdiğiniz için çok ama çok teşekkür ederim.
Merhaba,
Verdiğiniz linkteki yedinci videoda (Dr. Eric Berg’in videosu) tam ters yönde esnetme öneriliyor. Bunu da deneyeyim deyip uyguladım. İnanılmaz bir rahatlama yaşadım. İlk uygulamada ağrı neredeyse tamamen kesildi ama bir süre sonra geri geldi. Fakat uygulamaya devam edince bir hafta içerisinde yavaş yavaş kayboldu. Tam bir kaybolma değil ama kesinlikle eskisi gibi rahatsız etmiyor. Şu an tabanlık kullanmıyorum hatta bu hafta iki defa 1k kadar koştum. Fakat vücut Mart’tan bu yana koşmadığı için bayağı unutmuş koşuyu, ben de zorlamadan yavaş yavaş arttırmaya karar verdim. Aksi taktirde ayaklar başıma iş açacak belli.
Öneri ve görüşleriniz için çok teşekkür ederim.
Sağlıklı koşular…
Benim merak ettiğim, Plantar Fasciitis sıkıntısı olan ya da Supination/Underpronation basış şekline sahip olanlarınız içerisinde patika ayakkabısı olarak kullanıp marka model bazında tavsiye verebilecek var mı ? (Tabanlık tavsiyesi istemiyorum, çünkü kullanmayı sevmiyorum)
daha önce iki kez spora ara vermek durumunda kalmıştım. Fakat son iki seferdir semptomlarını hissederken önden müdahale ile ağrılardan kurtuluyorum. Paylaşmak istedim. Tabii, bunun bende işe yarayan bir yöntem olduğunu ve sağlıkçı olmadığımı belirtmek isterim.
Masaj topuyla nazik bir ayak altı masajı(ileri geri, sağ sol)
El parmaklarını ayak parmaklarının arasına geçirip aşağı yukarı, sağa sola ayak parmaklarını esnetme(el parmakları ne kadar içeri girerse hareket o kadar etkili, tabi çok da zorlamamak lazım)
Masaj topuyla biraz daha sert bir masaj
Uzun bir koridorda parmak ucuyla adımlama.(yere iniş esnasında ayağın orta kısmı yere inecek ve tekrar parmak ucuna yükselecek şekilde)
Masaj topuyla masaj
El parmakları ayak parmakları arasında
Parmak ucu üst oturuş:
(biraz daha geriye yaslanılabilir. Burada acı çekerek değil de nefesimize odaklanıyoruz)
Masaj topuyla masaj
El parmakları ayak parmaklarının arasında.
Bir haftalık rutini devam ettirip koşuyu da düz zeminde yapmaya özen gösteriyorum. Şimdilik sorun hep büyümeden çözüldü
Yaklaşık 2’5 yil sonra yine aynı basliktayim. Üstelik durum bu defa daha da berbat…
Yaklaşık 3-4 ay önce yine ayak tabanimda, bileklerimde, aşil tendonumda ağrılar hissetmeye başlayınca ayakkabılarımı çeşitlendirme yoluna gittim. O zaman Pegasus 39 kullanıyordum. Yanına Asics gel contend 7 ve New balance 1080’i ekledim.
(Bu arada özel tabanlikla koşuyorum, sağ ayağımda hafif yan basma mevcut. Tabanligin da ömrü bayağı geçmişti ,yaklaşık 8 ay kadar.
Ayrıca belimde de dört tane fıtığım olduğunu yeni öğrenmiş bulunmaktayım.)
Biraz daha iyi hisseder gibi oldum ama sonra geri geldi ağrılar.
Ben yine de azaltarak da olsa koşulara devam ettim. En son 2 ay önce ağrılar ilk zamanlardaki rahatsızlık seviyesine erişince koşuyu tamamen kestim. Ancak üstüne üç hafta kadar Asics’lerle hasta refakatciligi yaptım (icinde özel tabanliklarim yoktu, yenilerinin yapılması için atölyeye bırakmıştım). Sorunu daha da büyüten bu ayakkabılar oldu sanırım. O gunlerde ayaklarım öyle yanıyordu ki buz elimden düşmez oldu.
Bu esnada tabanliklarimi yeniledim ve ayaklarim da biraz rahatlayinca koşuya geri döndüm. İlk koşularda durum daha iyi görünüyordu. Buna dayanarak bir 10k yol yarışına girdim sanırım geri dönüşü olmayacak olan da bir yola aynı zamanda. Yarış bitimi sorunlu ayağım pert vaziyetteydi. Dinlendirince yine rahatladım ancak 2 gün sonra yaptığım recovery koşusunu 4k’da. bırakmam gerekti. Ayak tabanının ötesinde sağ baldırdaki ağrı adım attirmayacak boyuta ulaştı.
Ördek gibi yürüyerek eve döndüm ve artık bir spor hekimine gitmem gerektiğine ikna oldum…
Doktor plantar fasciitis teşhisi koydu. Bir sürü ilaç verdi ve 3 gün sonra da fizik tedaviye başlattı. Fizik tedavi seanslarında 2 tur ışın, 1 tur ozon ve üstüne 10 dakikası bisiklet olmak üzere 30 dakika kadar da egzersiz yaptırıldı. En son masaj ve buz.
İlk haftanın sonunda rahatlamaya başladım. Doktor durumu görmek için yürüyüşe başlattı, durum fena görünmüyordu. Fakat ben abartıp bunu hergün yapmaya başladım, yaklaşık bir saat kadar. (Tabii bu kadar yürüdüğümü söylemedim hiç). Sonra doktorun önerisiyle çim pistte küçük bir koşu denedim, ağrı oradaydı. Üç gün sonra yine denedik ağrı daha hızlı geldi ve durum eski haline dönmeye başladı. Yeniden ilaçlar, buz, esnetme…
Yine rahatladım ama topuktaki o, nasıl anlatsam; sanki içinde inşaat demiri varmış da (bakın çivi demiyorum, demir) her adımda ona basıyorum gibi acılı bir his. O hiç geçmedi. (Toplam dokuz seans fizik tedavi görmüş oldum bu süreçte)
Doktor rontgen istedi bu defa ve teşhis koyuldu: topuk dikeni mevcut+calacneus kemiğinde de sivrilesmeler var.
Sonuç olarak dün topuktan kortizonlu iğne yapıldı, ağrılı 3-4 noktaya. Işlemden çok korkuyordum internetten okuduğum tecrübeler doğrultusunda ama ben çok acı hissetmedim. Kalçadan iğne olmakla arada pek fark yok. Sadece sona bıraktığı en ağrılı nokta ziplatti biraz o kadar, ki benim acı eşiğim çok düşüktür.
Şimdi üç gün istirahat, mümkün mertebe üstüne basmadan. Zaten koltuk değneği verdi doktorum, onu kullanıyorum.
Iğne sonrası bir hafta dikkat etmem gerekiyormuş yani üç günün sonunda da öyle yürüyüş yapmak, rahatça dolaşmak, fazla ayakta kalmak yokmuş. Koltuk değneğini kullansan o süreçte de iyi olur, dedi doktorum.
Üstüne basmadigim için ağrı hissetmiyorum şu an ama doktor iki gün ağrı kesici kullan dediği için onları yine de alıyorum. Arada da buz koyuyorum ayak tabanına komple.
Bir hafta sonra tekrar fizik tedaviye devam edilecek, dedi doktor.
Inşallah bu kadarla kalır ve geçip gider.
Hastalığın geliş sürecini anlattım ama “esas nedeni” kısaca özetleyeyim: Ağrılar ilk ortaya çıktığında durmakla yetinmeyip, tabanligimi da yenilemem gerekirdi.
Ama ilk olarak sırf antrenmana uymak adına vücudum yorgunken (ozellikle ayak tabanim ve bacaklarım) ve üstelik ayaklarım da geri geri gidiyorken ısrarla sıradaki antrenmani yapmamalıydım. Daha çok esnetme yapmam gerekirdi. Yaş ve ayak sağlığım gibi etkenleri daha fazla ciddiye almalı, hırslarim konusunda kendimi dizginlemeliydim.
Sonuçta bu işi keyif için yapıyoruz ama ben bu noktadan uzaklastigimi kendime henüz itiraf edebiliyorum.
Bu arada haftada 4 kez ortalama 45-50k kadar kosuyordum, onu da yazayim.
bu bilgilendirmeleri ben cok degerli buluyorum. webde detayini bulamadigim bircok konu forumda karsima cikiyor. siz de yillar sonra belli birine faydali olur diye bilgilendirme yapiyorsunuz cok tesekkur ederiz.
bu kisa zaman diliminde ogrendiklerimden kendime ilk koydugum kural, vucut herhangi bir sinyal, rahatsizlik, isteksizlik gosterdiginde DUR. durdum her agrida isteksizlikte durdum. sorun en arastirdim ogrendim ona gore hareket ettim.
ama barfiks şınav cekmeye basladigim da omzum eklemde agri basladi. okudum ettim heryede dinlendirin diyordu. sakatlikta bilinen birsey. ama bir heves ile antrenmana devam etmek istiyordum. sporcu bi arkadas abi yalvaririm 3-4 hafta dur, doktora gitsen en az 3 ay diyecek, sen 3 hafta dur dedi. durmadim. simdi barfiks sinav cekemiyorum, her yuzdugumde omuz agrisi ile yuzuyorum.
umarim rahatsziliginiza cozum bulursunuz. kendi ozelestirinizi de yapmissiniz. bir an once sagliginiza kavusmaniz dilegimle.
Vallahi “yine amma da uzun yazdım” diye düşünmedim değil. Fakat aynı yerden sıkıntı ceken olursa faydasi olur belki dedim.
Sizin durumunuzda da benimkinde de aslında her türlü duruyorsunuz sonuç olarak. Tek fark biri acısız, diğeri bol izdirapli oluyor, maddi yük de cabası…
Size de çok geçmiş olsun, inşallah hızla iyilesirsiniz.
Sanırım tendon gelişiminin kas gelişimine oranla 2 kat daha yavaş ilerlediğini daima göz önünde bulundurmak gerekli. Antrenmanlarımıza kuvvet çalışmaları ekleyerek, paralel gelişimi sağlamamız lazım. Aksi takdirde, kaslarımıza kaldırabileceği yüklemeleri yaptığımızı düşünürken, tendonlara kaldıramayacağı yükler bindiriyor olabiliriz. “Koşuya başlama - yüklenme - sakatlık - rehabilitasyon” döngüsünden bu şekilde çıkabiliriz diye düşünüyorum
İyi bir fizyoterapist desteği almanızı tavsiye ederim.
Doktor teşhisi ile maalesef iş bitmiyor. PF teşhisi tek bir dokudaki durumu betimlemekte ancak bu durumun oluşmasına yol açan olaylar silsilesi tüm kas-kemik ve hatta beyindeki denge sistemiyle ilgili olabiliyor.
Herkesin süreci kendine has. Ancak kendim adıma PF olduğumu anlar anlamaz özel tabanlık yaptırdığımda, tabanlığın faydasını görmek bir yana tam da ödeme destek sunmasından ötürü canım tabanlığı kullanırken daha çok yanmıştı. Ancak birkaç ay sonrasında tabanlığı huzurla kullanabildim.
Bir diğer eklemek istediğim: sakatlık sebebi koşmakla ilgili olsa bile, koşmanın vücudun oksijen kullanma kapasitesini artırması, stres yönetimi vb. faydaları nedeniyle hayattan koşuyu çıkartmak da vücuttaki herhangi bir rahatsızlığı iyileştirmede tersine etki edebiliyor. İstirahat ettiğinizi düşünürken ilaçtan kendinizi mahrum bırakıyorsunuz bir nevi.
Plantar Fasiit tek bir şeyi ifade etse de, kas kemik sinir vs.den oluşan bir “yığın” olarak hepimizin derdi aslında kendine has. O yüzden reçete şeklindeki genel-geçer fikir ve çözümlere şüpheyle yaklaşmakta ve özel ilgi gösterebilecek sağlık profesyonellerine danışmakta fayda var.
Not: naçizane eklemek istediklerimdi. Çok akıl veriyor gibi görünmek istemem mesajımı tekrar okuyunca öyle hissettim. Ben de PF ile mücadele ettim, hala etmekteyim. Aşil tendonuna transfer ettim sıkıntımı gibi bir şey oldu sanıyorum onu anlamaya çalıştığım günlerdeyim aslen…
