Baharda karlar eridikten sonra Türkiye’deki keyifli ve sivri olabilecek sırtları bulup koşmak ya da koşarak/power hiking yaparak çıkılacak dağ zirvelerine çıkmak gibi bir isteğim var.
Örneğin Erciyes, Dedegöl, Emler gibi zirveler görsel açıdan tatmin edici ve ekstra malzeme gerektirmeyen zirveler. Erciyes in sırt rotasında koşmak ise keyifli. Henüz hiç gitmedim ama Bolkarlar Medetsiz civarında, özellikle Keşif Dağında görsel açıdan da çok etkileyici sırt hatları var gibi. Şöyle bir veritabanı oluşturalım diyorum. Bölge/dağ ismi ve eğer güzel bir sırt hattı varsa parantez içinde (s) işareti. Sizlerden gelen bilgilerle listeye eklemeye devam ederim.
(Bu tarz aktiviteler yapmayı seviyorsanız haberleşebiliriz)
Wikiloc kayıtları benim de en çok baktığım yer oluyor. Bir de günümüzde herkes gittiği yerleri kayda aldığı için youtubeda videolar da çok işe yarıyor.
2023 yılı için Uludağ Ultra 100K rotası için hazır olmaya gayret edeceğim. 3 yıldır 66K rotasını iyice sindirdim zaman limitinde en sonlarda dağdan inerek. 2023 Ramazan Bayramı sonrası, Mayıs 15-20 ve Haziran 15-20 günleri gibi tarihlerde iki günübirlik antrenman için isteğim var. Pandemi de ultra iptal edilince 2020 temmuz da, Ağustos ayında bir arkadaşımla zirveyi koklayıp inmiştim. Şimdiye kadar yaptığım en keyifli ve ekstrem aksiyonum olmuştu. Haftaya İda ya gidicem ama aklım hep Uludağ da Gücümü arttırmak elimde bunu çalışmakla başarmak mümkün ama Uludağ zirve hattında daha rahat nefes kullanabilmek için direkt Uludağ ın kendisi ile çalışmak gerek. Bunun anlam ve önemini bu yıl zirveden rüzgar eşliğinde geçerken daha iyice anladım. 16 saati geçti yine finişe ulaşmam ama zihnen ve bedenen çok keyifli bir haldeydim. 100 K bile çıkardı belki devam şansı olsa. Bir ayak baş parmağım arızalıydı ama gece serinliği ve rüzgar beni diri tuttu. Önceki yıllarda pek koşacak halim kalmazdı son zirve inişinden finişe kadar. Bu sene bi değişiktim, kendime şaşırıp bir yandan da koşabildiğim kadar koştum. Dizlerimi iyi hazırladığım için hiçbir olumsuz sinyal gelmedi. Sırf bu yüzden bile kendime aferin verdim bol bol
Paylaşım için teşekkürler . Daha önce bu hattı bende koşmuştum ve 3700 sonrası aşırı rüzgar ve taş düşmelerinden dolayı zirve yapamadan dönmüştüm. Strava kaydına bakarak söylüyorum siz de zirveye çıkmamışssınız sanırım . Sizin zirveye çıkma gibi bi amacınız var mıydı bilmiyorum ama eğer öyleyse cıkmanıza engel olan nedenlerden bahsedebilirseniz sevinirim. (Videoyu henüz izleyemedim belki orada bahsi geçiyordur)
@solberg çok teşekkürler. Umarım fırsatını bulursunuz yakın zamanda
@mhmttnctrk teknik malzeme olmadan son kısımdaki buza giremezdik. Yılın bu mevsiminde henüz hörgüçkayanın Tekir’den bakınca sağında kalan kısım kalın bir buzla kaplı. Erirse çıkacaktık ama son hafta artık erimeyeceğinden emindik. Oraya gidince insan yine şansını bir zorlamak istiyor ama buz çok sert ve kaygandı.
Taş düşen yer hörgüçkayası geçişiydi sanırım en azından bi kask gerekli olabilir o geçiş için. Ben gittiğimde buz olmamasına rağmen geçememiştim. Tebrikler bu tarz etkinlikleri görmek ilham veriyor.
‘Kaçan balık büyük olur’ derler ya… Neyse… Gerçekten muhteşem bir ilham kaynağı oldu benim için de. Gelecek hayallerime bir başlık daha eklenmiş oldu sayende @ggg her zamanki gibi harikasın!
Gezinin son videosu da Hasan Dağı’ndan. Yukarı çıkarken koşmak mümkün değil(normal insanlar adına konuşuyorum). Özellikle son bölüm oldukça çarşak. İniş ise neredeyse sürekli koşulabilecek ama dağın eteklerine indikçe tempo yavaş bir şekilde koşabileceğiniz bir şekilde. Bu sefer malesef solo tırmandım. Bu yüzden bir önceki gün yaptığımız Erciyes faaliyeti daha keyifliydi. Toplam 3 saat 30 dakikada hem çıkış hem iniş tamamlandı.
@ominal çok haklısın. En azından açıklamalara girmem lazım. Yarın işten vakit kaldıkça erciyese ve bu videoya ekleyeceğim. Bir gün klimanjaro nerededir nasıl gidilir diye yazmak nasip olur umarım
)
Gücümü arttırmak elimde bunu çalışmakla başarmak mümkün ama Uludağ zirve hattında daha rahat nefes kullanabilmek için direkt Uludağ ın kendisi ile çalışmak gerek. Bunun anlam ve önemini bu yıl zirveden rüzgar eşliğinde geçerken daha iyice anladım. 16 saati geçti yine finişe ulaşmam ama zihnen ve bedenen çok keyifli bir haldeydim. 100 K bile çıkardı belki devam şansı olsa. Bir ayak baş parmağım arızalıydı ama gece serinliği ve rüzgar beni diri tuttu. Önceki yıllarda pek koşacak halim kalmazdı son zirve inişinden finişe kadar. Bu sene bi değişiktim, kendime şaşırıp bir yandan da koşabildiğim kadar koştum. Dizlerimi iyi hazırladığım için hiçbir olumsuz sinyal gelmedi. Sırf bu yüzden bile kendime aferin verdim bol bol 
