Merhabalar. EMT 61K parkuruna kaydoldum. Bu sene içimizde koşmayı planlayan arkadaşlarımız var mı ? ve önceki senelerde Efes Ultra’ da koşanlar tecrübe ve organizasyona ait görüşlerini bildirebilir mi ?
3 Beğeni
Ben geçen sene 42k parkurunda koşmuştum,bu sene de aynı parkurda olacağım.Mevsim itibari ile doğa zaten çok güzeldi.Bu sene 1 ay daha geç olacak yarış,ama yine güzel olacağını düşünüyorum.Organizasyon kaitesi ise gayet tatmin edici idi bence…
1 Beğeni
[Climbolic Ephesus Ultra Marathon 2024]
Burada detaylı yazılar bulabilirsiniz
2 Beğeni
Günaydın, 61k dayım bu sene, 2023 de 42k yı koşmuştum, teknik olmayan ama zevkli bir parkurdu, organizasyon da sorunsuzdu benim için.
3 Beğeni
Merhaba bende 2023 de 27K geçen sene 42k ve bu senede 61K yı deneyerek muhtemelen Efes defterimi kapatacağım sanırım. 27 de 42 de bence çok güzeldi 61 de öyle geçeceğini umuyorum. Her sene baharın geldiğini idrak ettiğim bir yarış oluyor doğa ve manzara sayesinde.
3 Beğeni
Ben de 61K parkurunda olacağım. güzel betimleme yapmışsınız. şimdiden başarılar diliyorum.
2 Beğeni
Keçi kalesine tırmanmadan Efes defterini kapatmayın derim 
3 Beğeni
120 gibi rakamlar benim için çok hayal ötesi ama belli mi olur belki birkaç sene içerisinde.
3 Beğeni
aslında değil.
Şu videouyu seyredin.
Sizin için hayal ötesi gözüken şeyler aslında kendi zihninizin size koyduğu sınırlar.
Onlar gerçek değil.
120k koşanların bir çoğu Şirince’ye sizden sonra varacak.
Yani sizden daha güçlü değiller, sadece sizden daha umutlular.
5 Beğeni
dostum kendi limitlerini kafanda sınırlamışsın. Koşuda en önemli olay önce mental hazırlıktır. Yapabilirim dediğin anda yarışın %50 si tamamdır. geriye kalan performanstır. 120 yapanlar kondisyon olarak sizden çok iyi olmayabilir ama onlar finishe koşuyor. Ben yaparım dediğin anda yaparsın. Koşu hayatını böyle güzel bir mesafe ile taçlandırabilirsin. şimdiden başarılar diliyorum.
1 Beğeni
61’i sağsalim tamamlayayım da bu sene, dediğiniz gibi belli mi olur. İlk defa 60k civarına çıkacağım ben de. Bir kaç sene evvel dağ yenice’de 32k koşmuştum sonra dedim tövbe bir daha koşmam bu mesafeleri. O yüzden haklısınız asla asla dememeli.
3 Beğeni
Umutla ultra maraton kosulur mu?
Hayir… Evet zihnimiz bize sinirlar koyuyor, ve bu sinirlari asmak icin cabalamak guzel sey, bunu ben de her yerde soyluyorum ama bunun bir kosulu var. Sabirli, istikrarli ama kucuk adimlarla ilerlemek. Sinirim 42 ise 50 veya 60’a adim atmak. 42 ise 120’ye adim atmak degil.
Kosuda en onemli sey mental hazirlik mi?
Hayir… Belki cok cok onemlidir ama en onemli degildir. Fiziksel olarak hazir olmak en onemli seydir.
@Sarp bence guzel yaklasiyor olaya.
7 Beğeni
Bu önerme yol yarışları mentalitesinden geliyor ve belli bir performans seviyesinin üzerine çıkmak istiyorsak veya Spartathlon gibi belli bir performans isteyen yarışlara katılıyorsak doğru.
Ama patika koşuyorsak ve sadece finişer olmak için bir yarışa katılıyorsak fiziksel hazırlık ikinci planda, mental hazırlık ilk planda oluyor.
2018 İngiltere’de Montane Spine Race (430k, 13k irtifa kazanımı), 2019 Fransa’da PTL (300k, 25k irtifa kazanımı) yarışlarını tamamladım. Öncelerinde ahım şahım bir fiziksel hazırlığım olmadı ama yarışları sağ salim bitirdim.
Fiziksel hazırlık en önemli şey olsaydı bu yarışların yanından bile geçmemem gerekirdi.
Yani demem odur ki; umutla ultra maraton koşulur.
Ayrıca gözlemlerime dayanarak şunu söyleyebilirim ki;
120k gibi bir yarışta yarışın son saatlerinde sürüne sürüne finişe ulaşan birisinin mutluluğu aynı yarışta dereceye girmek için koşup finişe gelen bir koşucunun mutluluğundan çok çok çok daha fazla oluyor.
3 Beğeni
Ama öncesinde 2014’den 2018 yarışına kadar 24 ultra yarışın var, kabaca 2000km mesafen var.(sadece yarışlar, öncesinde o sürede yapılan antrenmanlar, koşular vs hariç).
Bugun istedim antrenman yaptım ve 20k koşmadan 40k koşmak gib 40k dan 120ye çıkmaki.Yapılır mı, ideali değil.
@Sarp’ın birkaç yıla 120km düşünmesi basamakları bir iki çıkması daha mantıklı.Umutla iş yapılmaz.Yoksa ben de zihnen 100km yürümeyi (koşmak değil) çok isteyip, beynimi hazırladım ama beden o hedefin belki %90’ını en azından çıkartabilecek düzeyde olmalı.
2 Beğeni
Peki daha oncesinde kaç ultra kostugunun sayısını hatırlıyor musun İsmail hocam 
Bence konu için doğru bir örnek değilsin. 25K yükseklik kazanımı olan bir koşuya, 25km den (yatayda) fazla koşmamış veya 42km üzerine hiç çıkmamış birini gönderelim, finişer olabilme ihtimali nedir? Sıfır demeyelim ama çok düşük olur sanırım.
42km üstünde hiç koşmamış biri için 120km’yi ‘musabik koşamaz’ demek yuksek oranda doğruluk payı içerirken, ‘finişer olamaz’ demek çok doğru olmaz. Her iki fikrin de kendi kulvarlarinda doğruluk payı var.
Mesafe artırmaya ben başka bir açıdan bakıyorum.
Bir çok ultra koşucunun mesafe artırma eğilimini, birçok dağcının bir sonraki her zirvesini, daha yüksek bir dağda gerçekleştirme eğilimi ile benzer görüyorum. 10K koşulur, sıra 21K’da, 21K da koşulur, 42K’ya gelir sıra. sonra 60… 90… 120… 160… Böyle gidiyor. Ne yapacağız 90K kostuktan sonra bir daha 60 koşmayacak mıyız. Mesafe artırma isteğinde sorun yok ama seçilen yolu iyi belirlemek lazım bence.
Hızlanmayı mesafe artırmanın önüne koymalıyız. Musabik koşmak için demiyorum bunu. Hem motivasyon için hem de belli bir altyapı oluşturmak için diyorum. Tabi peşinden musabik hale gelmek te fena olmaz hani.
Mesafeyi 3-5 yılda 100mile çıkarırız sonra daha uzununu bulmak zor olur. Ama hizlanmanin sonuna ulaşmak daha uzun bir süreç.
Mert hocamın bahsettiği, Uzun koşunun gerekliliği olan fiziksel olarak hazır olmak (dayanıklılık) ile hız ilişkisi de bu konuda önemli rol oynuyor. Tüm hız çalışmaları dayanıklılığı destekliyor ama tüm dayanıklılık çalışmaları hızı desteklemiyor. 3-5 sene +100km koştuktan sonra, dönüp 10K, 21K, 42K sürelerimi iyilestireyim demek için geç kalabiliyoruz. Öncesinde hızlanan kişi, sonraki süreçte mesafe artirma yoluna gittiğinde iyi bir altyapiyla başlayabiliyor.
Edit:
Bu çok doğru bir tesbit olmuş. Özellikle günün ve parkurun şartlarından dolayi DNFlerin yoğun olduğu koşularda, sonuncu bile olsa, direnmek, bırakmamak çok özel bir durum.
Bitirip sonuncu olanlar, kürsü göremeyeceği için 4. Sırada iken yarıştan çekilenlerden elbette daha mutlu olacaklardır.
7 Beğeni
Merhabalar. Efes Ultra sona erdi. Hatırladığım kadarıyla anlatmak istiyorum. 61K parkurundaydım. Öncelikle her zaman en çok saygı duyduğum organizasyondaki gönüllülere sonsuz teşekkürlerimi iletmek istiyorum her birinize tek tek teşekkür ederim. o soğukta saatlerce beklediler her koşucuyla gayet güzel ilgilendiler. en güzel izlenimim budur.
Parkurda 10 saat kaldım. çok fazla yağmur yedim. antrenmansız olmanın bedelini ödedim 
1. cp den sonra bitmeyen yokuşlar başladı. 30. km de yağmur ve dolu başladı. her hücreme kadar ıslandım giysiler ve çanta ağırlaştıkça yavaşladım maalesef. CP lerin beslenme açısından yeterli olduğunu düşünmüyorum açıkçası. Havanın soğuyacağı belliydi. cplerde sıcak bir şeyler ayarlanabilirdi.
Güvenlik önlemi konusu da sıkıntı bence her yer köpek doluydu. şirince cp si sonrası yoldan zeytinliğe daldığım noktada parkur bir köpeğin zincirlerinin tam üstünden geçiyordu. neyseki orayı ucuz atlattım. koşarken 4 5 noktada köpekler tehlike sanıp üstüme koştu mecburen 10 15 dk duraklamak zorunda kaldım. hiç kimse yoktu etrafta. Finishe doğru gelirken şehrin tepesinde işaretler uçmuştu. şehir merkezinde çocuklar işaretleri koparmıştı.
Cut off süresi 1.5 saat uzatılmıştı. Yarış bitince öğrendik. Çevre halkı biraz duyarsız gibi geldi çünkü koşuyu pek önemsediklerini göremedim. En kötüsü de yarış boyunca gereksiz laf atan saygısız tiplere denk geldim. yarışı bırakıp laf dalaşına girmek istemedim. ilk defa bu kadar çok saygısız insana denk geldim. ne gerek var hiç tanımadığı insanlara laf atıyorlar. ‘‘Allah akıl fikir versib diye arkadan bağırıyorlar’’ zibidiler.
Finishe 200 metre kala kafelerdeki insanların desteği çok kıymetliydi bence. böyle şeyleri çok önemseyen biriyim yarış bitince beslenme için ekmek arası peynir ve su harici bir şey göremedim. akşam 6 dan sonra sms ile finishten 300 metre ötede bir yerde lokma ve makarna verildiğini öğrendim. bence bu önemli bir eksikti. Finish esnasında kimse bu konuda bilgilendirme de yapmadı.
Madalyayı da pek beğenmedim. üzerinde tarih mesafe vs yok herkes için standart sanırım. Beklentimin altında bir yarış oldu açıkçası.
11 Beğeni
Merhaba, ben de değerlendirmemi yazmak istedim. 42K parkurundaydım.
Bu sene başlangıç noktası değişmiş. Efes Müzesi tarafına almışlar. Geçen seneye göre stant sayısı ve içerikleri daha iyi idi. Kitimi yarış sabahı aldım. Kayır masasında tek tek tüm zorunlu malzemeleri kontrol etti görevliler. Başlangıçtaki tek sıkıntı sunucunun sesinin başlangıç noktasına gelmemesiydi. Geri sayımı duyamadık. Öndeki koşucular hareketlenince start verildiğini anladık.
Parkur her zamanki gibi güzeldi. 42K da işaretleme ve görevliler açısından bir sıkıntı yaşamadım. CP noktalarında da verilen yiyecekler ve içecekler bence yeterliydi. Her CP’de kalabalık olmasına rağmen sıra bekleme veya eksiklik yaşamadım.
Bitişte bolca yağmur vardı. Ancak yiyecek dağıtılmasında sıkıntı görmedim. Çorba, su, maden suyu ve sandviç (paketli) vardı. Stant bölgesinde de makarna dağıtımı oldu.
Madalya geçen seneye göre daha kötü bana göre. Daha özensiz buldum. Ancak metal olması kırılma riskini önlemiş.
Genel değerlendirme açısından katıldığım birçok yarışa göre çok daha başarılı bir organizasyon. Düzenleyen ekibe ve gönüllülere teşekkür ederim.
3 Beğeni
Biz Finishe geldiğimizde stant alanında su ve ekmek arası peynir harici hiç bir şey kalmamıştı maalesef.
,
1 Beğeni
Merhaba bende 61K da yarıştım. Çamlık cp (36K) için ana beslenme noktası planlamıştım. Daha önce cplerde ekmek olacağı söylenmişti ama malesef burada ve bir sonraki cp de yoktu. (120K nın barutçu cp de vardı mesela) Herkesin beslenmesi farklı tabi Jel ve carb3 ü baskılamak için benim için biraz önemliydi ekmek. Olmayınca beslenme stratejim çöktü. şirinceye kadar gelip cp de portakal ve muz dışında hiç bişey olmadığını görünce neden dedim, yağmur yağdı dediler. İyi dedim çorba verin bari az bişey dedim onlar 120nin dediler. Sağolsunlar. Finishe gelince tada gibi bir sponsorun olduğunu sadece orada bulunduğu görmek üzdü. Zaten standa da 3-5 parça yenmeyenlerden kalmış. Çorba bitmiş. Makarnanın çıkmasına 10dk varmış. (Bitirme saatim: 13:45) Bir yere yığılayım ben dedim, oturacak yer bile yokmuş. Teşekkür edip arabaya kadar biraz daha ilerledim. Yıllarıdır limitsensin yarışlarına gidip geliyorum. Bu kadar markalaştıkları bir yarış yok. Kendimi bu kadar çaresiz hissettiğim başka bir yarışları da yok.
10 Beğeni
Yazılanları okuyunca bende bir şeyler yazmak istedim. Türkiye’de ki çoğu benzer yarışa katıldım. Efes ultra Katılmadığım yarışlardan birisiydi. Kafamda ki notları şimdilik buraya yazsın zira bir raporda yazmayı düşünüyorum.
Öncelikle tüm gönüllülere teşekkür ediyorum. Bir arkadaşımın dediği gibi koşmak koşmak çok kolay gönüllülük daha zor demişti. Expo, kit dağıtım alanı gayet güzeldi.başlangıç tişörtlerinin kumaşlara muadillerine göre güzeldi. Tasarım zevk meselesi olduğu için yorum yapamam. Bitiriş tişörtüne hemen hemen aynıydı muhtemelen günümüz ekonomi şartlarından dolayı minimal masraflı tişörtler seçilmiş. Climbolikn olduğu limitsen aktivitelerinde polarlara alıştığıma içinde böyle düşünmüş olabiliriz.
İlkez 61k parkurunda koştum. Parkur anlatıldığı gibi çok güzeldi. Coğrafya müthişti. Yağmur beklentisi hep vardı. Bu yüzden her türlü tetbiri de almıştım. Uzun kollu içlik, ince rüzgarlık, poşet yağmurluk en önemlisi ise çantasında üstünden giydiğim yağmurluk.
Parkurun eğimi yabancılara göre çok düz bize göre ise tadında idi. Süre konusunda ise kendime 7:30 saat hedef koymuştum, 7:48 de bitirdim.
Bir gece önce yağmurun yağması yarışma günü bize avantaj sayılabilirdi . Çünkü hırsını almıştı. Parkur boyunca çok şiddetli yağış olmadı. Yağmur bulutları hep arkamda kaldı bu sefer. Benden 30-45 dk sonra gelen arkadaşlar dolu bile görmüşler.
Bu tür yarışlarda benim çok beklentim olmuyor. Kontrol noktalarında elzem şeyler vardı. Kola,soda, kraker,tuz limon vs.Şirince cp de izotonik içecek bile gördüm. Hatta çorbada içtim ben.
Parkur işaretlemeleri güzeldi. Sadece birkaç yerde o da insanların olduğu yerde sıkıntı oldu.
Parkurun sonunda tepeden inerken garip bir şekilde işaretler gizlenmişti 3-5 dakika işaret aradım. Arkadan gelenleri bekledim. Rota mevcuttu ondanda bakılabilirdi o anda geçti gitti.
Parkurun tam üstünde muhteşem bir at bağlanmış. Zavallı at çok ürkmüştü. Bir ara atı sakinleştirip kenara çektim ve topluca geçiş yaptık. Diğerinde ise kocaman bşr köpek bağlıydı. Saldırgan bir köpek olmadığı için yanından geçebildim. Neden böyle yapıldı bilemedim.
Ayrıca Şirince içinde yönlendirmeler zayıftı. Sora sora gelip sora sora çıktım.kalabalıkta farklı giysili kimse göremedim.
Son düzlükte derenin ve köprünün içinden geçtik muhtemelen yağmurdan dolayı orada ki görevli değişimi olmuştA olabilir. Riskli bir yerde birileri olabilirdi.
Bitiriş olarak sandviçi çok beğendim ve çorbada güzeldi..madalya iddiasızdı bende beğenmedim.
Parkur muhteşemdi, cp ve organizasyon bence yeterliydi (güvenlik dışında çok beklentim omadığı için)
Bizim için parkurda emek veren güvenlik güçlerine, gönüllülere ve organizasyon yetkililerine teşekkür eder, herkese kazasız belasız güzel bitirmeler diliyorum.
12 Beğeni