Ben de 61k parkurundaydım. Daha önce 42k koşmuştum, bence 42k ayrımından sonra parkur çok keyifsizleşti. Çok fazla asfalt yoldan gittik, patika zaten hiç yoktu. Yarıştan önce rotayı incelediğimde böyle olduğunu zaten biliyordum ama pek de trail koşuyormuş gibi olmadı benim için. Ben işaretlerde pek sorun görmedim ama cp ler yetersizdi. Sonuç olarak standart bir organizasyondu, sağlıkla bitti.
Merhabalar bende iki senedir Efes’te 27 ve 42K parkurlarını koştuktan sonra, bu sene 61K parkurunu deneyenlerdenim. İlk defa bu mesafede bir yarış koşmuş oldum. Öncelikle organizasyon olarak önceki senelerdeki coşkuyu, dağıtılan kitlerdeki verimliliği bulamadım. Cplerde biraz daha çeşitlilik olabilirdi. Cplerde çalışan arkadaşlar çok özveriliydiler. Muhtemelen hava koşulları sebebiyle finish benim için çok anlamsız geldi. Arkadaşlarım olmasa yarışın bittiğini anlayamayacaktım. Bir de 60 ile 61 km arasında öyle saçma sapan, yıkılmış bir binanın molozlorundan oluşan ve hava sebebiyle iyice kaygan ve tekinsiz hale gelen bir yerden iniş yaptık ki, hani başka bir yol olamaz mıydı diye düşündüm. Neyse sağ salim bitirdik ama bi sanırım bir müddet Efes Ultraya katılmayı düşünmem. Geçen senelerdeki tadı bulamadım.
Merhabalar,
Ben bu sene ilk kez Efes Ultra’ya katıldım. 42 parkurundaydım. Parkur 40.8 km tutuyor. Doğa olarak bölgenin doğası oldukça güzel. Papatyalar içerisinde koşulan alanlar var. Asfaltta daha çok koşacağımı düşünüyordum; fakat yarışın çok az bir kısmı asfaltın içerisinden geçiyor. Efesi uzaktan göreceğimizi biliyordum.
Kendi adıma stratejik hatalar yaptığım bir yarış oldu. Aslında çok iyi antrenman yaptım bu sezon. Evde çalıştıklarımı sınavda cevaplayamadım.
gönüllülere ayrı bir parantez açmak gerekiyor. Adeta bir gönüllü ordusu vardı. Bu planlama gerçekten çok başarılı. Meryem Ana cpde tam kendimde olmadığım için jel çöplerimi bile cebimden alıp attılar. Daha ne olsun. Kendisine iş çıkarmış oldum.
Selçuk’un önemli bir alanını yarış için iki gün kapatabilmek, birçok yol geçişi vs. Bunlar hep planlaması zor işler. t shirt de son zamanlarda yarışlarda aldığım t shirtler arasında en iyisi diyebilirim.
Yarışın videosuna buradan ulaşabilirsiniz:
Madalya konusuna özen gösterilmemesi maalesef üzücü. Belki organizatör “biz gereken özeni gösteriyoruz, beğenmemek sizin tercihiniz” diyecektir ama naçizane maddi manevi onca uğraş sonunda, neredeyse kalacak en somut hatıranın daha dolu olmasını bekliyoruz. istria madalyalarını görünce aklıma bunları yazmak geldi.
kesinlikle haklısınız. umarım buraları okuyup dikkate alırlar. Yada organizatörler madalya seçimi için önceden anket oluştursa, bir kaç madalya tasarlansa ona göre anketi oylasak eminim daha iyi sonuçlar çıkacaktır.
Evet merak etmeyin pek çoğu burada yazılanları okuyor. Hatta kimileri burada madalya hakkında yazdıklarımız sonrasında instagramdan bizi bulup, direk mesaj yoluyla içlerinden geçenleri yazıp sonrasında da vereceğimiz cevabı dahi kale almadan dönüp gidiyor.
Efendim maalesef bizler, organizatörlerin büyük kısmı için malkoçoğlu filminde kalabalık yapsın diye kadraja giren yeşilçam figüranlarından farklı konumda değiliz.
Naçizane Efes 62,5 parkuru izlenimlerim. Okuyup değerlendirirseniz sevinirim.
Hüseyin Abi slm. Stefan zweig tarzı yazmışsın. Her detayı her noktayı güzel vurgulamışsın. Gayet güzel bir yolculuk olmuş. Sayende yarışa döndüm yaşadıklarım ve her km tekrar tekrar gözümün önünden geçti. Olurda hatırlamak istersem diye sayfayı kaydettim. Kalemine sağlık. Bi dahakine beraber koşup hikayende yer almak dileğiyle. Çok Tebrikler
Kardeşim çok teşekkür ederim. MAksat dostlarla beraber güzel anlar ve anılar biriktirmek. Umarım denk gelip koşarız. Çala kalem yazıyorum, Kızlarım zaman konusunda beni eleştirse de. Nefes nefese yazıyorum, hatalarım olabilir affola…
Est abi ne hatası gayet güzel olmuş. Netice olarak çok doğal ve içten. Kızların haklı bu arada ben de 2 minik var daha şimdiden söyleniyorlar.
Efes Ultra Fotoğrafları yayınlandı Arkadaşlar
İsmail hocam tespitlerine gerçekten katılıyorum. Bu mentaliye ile koşmaya çalışıyorum. Ben Efes Ultra 61 i son sırada bitirdim. Benim için ilk uzun mesafeydi. finish çizgisini görmek paha biçilemezdi. Yaklaşık 2 saat kadar daha erken bitirebilirdim ama arkadaşım bırakmayı düşünüyordu ve rahatsızlandı son sıralarda olduğumuz için ona bırakmak istemedim. Her şeyden önemlisi sağlıklı bir şekilde finiş’e geldik tam da dediğiniz gibi herhangi bir kısa parkurda şampiyon olmaktan çok daha fazla mutluluk verdi bana.