ARKADAŞLAR LÜTFEN COVID-19 GEÇİRİP ATLATSANIZ BİLE ESKİ TEMPONUZA AŞAMALI OLARAK GERİ DÖNÜN!
Ben kendi kendime koşuya başladım. Arkadaşlık konusunu bir başlayayım, dışarıda belki birileri ile tanışırım diye düşündüm. Henüz koşu badisi bulamadan covid oldum. Birkaç badim vardı ama hepsi Strava’dan, reel hayatta yok. Badim yok, profesyonel değilim, koşuyu sadece YouTube kanallarından öğreniyorum, bir de Strava’da danıştığım, destekleştiğim güzel insanlardan.
Covid bitip kendimi iyi hisseder hissetmez çıkıp full efor 5K koştum.
Eve geldim yatarken kalbim ağrıdı. Dört gün geçti, tekrar full efor 5K koştum.
Sonra kalbimin ağrısı 1 ay geçmedi.
Doktora gittim ve perikardit teşhisi kondu.
Koşmak yasak, iyileşene dek yalnız yürüyüş serbest.
Üç aylık kontrollerle bakılmalıymış. İlk üç ay geçti, ilk ay iyileşir gibi oldum, bir iki kere duraktaki otobüse vs koşmam gerekti. Ne zaman ufak bir koşu yapsam kalp ağrısı ile uyudum. Dört ay olduve kendimi ilk günkü gibi hissediyorum. Günün her saati 10 üzerinden 3-3,5 şiddetinde bir ağrı.
Araştırıp öğrendiğimde covid’i atlattıktan sonra vücudun çok zayıf düştüğünü, virüsün vücudu hemen terketmediğini, akciğer veya kalpte mevcudiyeti varsa ağır bir koşuyla enflamasyona yayılıp yayılabildiğini öğrendim. Koşucularda çok sık rastlanıyormuş. Hangi kaynağı okuduysam (İngilizce) iyileşince mesela 5K koşuyorsanız 2K ile düşük tempo başlayın, sonra yavaş, çok yavaş şekilde tempo ve mesafe arttırın diyordu.
Belki bir koşu badim olsa bunları biliyor olurdum ve tam efor koşmak için o kadar acele etmezdim.
O kadar sevmiştim ki spor yapmayı, özellikle koşmayı, kalbimin iyileşmesini en çok yeniden koşabilmek için istiyorum. Uzun yaşamasam da olur ama koşmadan yaşamak düşüncesi korkunç geliyor bana. Ne yüzme ne bisiklet bana koşu kadar zevk vermiyor. Profesör doktorum da haddinden fazla iyimser konuşuyor, ne zamana iyileşir hiç bilmiyorum.
Koşabildiğiniz her anın tadını çıkarın.