2023 Ekim’de Amsterdam Maratonu’nu kostuktan sonra, Mart 2024’teki Den Haag Yari Maratonu icin cok da istekli olmadan idmanlar yapmistim…O yarista 1.31.51 kosarak 4 dakikalik PB gelmisti ama cok da zevk almadigimi hissedince, herhalda maraton cikisi surantreneyim demistim…Mayis 2024’teki WFL kosusuna (33km’de yakalandim) cok ciddi hazirlanmadim ve kosarken iki defa durup yurumeyi tercih edince, dusunmeye basladim neler oluyor diye…
Hollanda’da insanlarin gercekten sadece kendileri icin spor yaptigi, buyuk cogunlugun Turkiye’deki gibi “x kisisinden daha hizli olmak”, “yilda x adet yaris kosmak” gibi hirslara sahip olmadigini gordukten sonra insanlarin bu amator hirslarinin ne kadar gecici ve anlamsiz oldugunu kabul etmistim…
10 senelik kosu hayatimin ilk yarisi 2014’te Ata’dan Ana’ya kosusuydu, kendi semtimde, Karsiyaka’da…Bir kac sene icersinde yari maratoncuya evrilip, toplamda 10 yari maraton kostum bugune kadar…7 tanesinde PB geldi, 1.55’lerde basladigim suremi 1.32’e kadar dusurdum (ki yas ayarlamasi yaparsam 1.48’den 1.26’ya bir yolculuk demek bu)…Artik eskisi kadar konsantre olmadigim ve zevk almadigim, kendi sehrimde yapilan yaris tam da 10.seneme denk gelince son yaris olmasini istedim…
Dun Breda Yari Maratonu’na bu duygularla basladim…4.18 pace hedefiyle giderken nabzimin gereginden fazla yukseldigini gorunce de tum bu yukarda anlattiklarim cercevesinde 7k’da yarisi birakarak, spor hayatimda yeni bir evreye gectim…
Bu forumda yillara yaygin sekilde bir cok fikir alisverisi yapildi, yeni seyler ogrenildi, herkese bu sebeple tesekkur ederim…Simdi konfor alanimdan tekrar cikma, yeni bir spor dongusu olusturup bunu hayatima diger onceliklerimle beraber entegre etme zamani…
Ne olursa olsun, sporu hayatinizin temel taslarindan biri yapin ve sadece bir yaris kosmayi degil, ileri yaslilik donemine kadar kosmayi hedefleyin…
Stravayı yer imlerinden kaldırıp,Garminleri,Gs proları satıp Başlık ta açmıştım’'Pacesiz,Racesiz ‘’ Sağlık için spor yapıyorum uzun zamandır Yürüyüş ise hem ruhani,hem fiziki olarak insanı geliştiren spordur
Tabi benim bir organizasyon bir derece hedefim de yok olanlar tabi ki performans odaklı çalışabilir Herkese Sağlıcaklı Sporlar
Neyden zevk aliyorsaniz saglikli ve mutlu olarak o sporu veya hobiyi yapmaniz dilegiyle zor bir karar kanimca ama insanin böyle kirilma yeni kararlar alma anlari zamanlari olabilir ben kosmaktan nefret ederdim ama bu forumunda buyuk katkısıyla bu sporu acemice sevmeye basladim ve elimden geldigince devam ettirmeye calisiyorum size tekrardan sağlıklı ve huzurlu zamanlar dilerim
forumda takip ettigim ve kisa birkac temasim ile cok degerli biri oldugunuzu dusunuyorum. bu karari verip yazmak bile bunun gostergesi. sececeginiz hangi spor olursa olsun buralarda kalmanizi isteriz…
Dur daha yarımaratonu 1:30 altı koşacaktık. Şaka bir yana insanın kendini mutlu hissettiğini yapması daha doğru. Koşu da performans düşüşü hızlı gerçekleşiyor. Bir süre sonra deneme yaptığınızda aradaki farka inanamayacaksınız.
ben konu açılış mesajından hiçbir şey anlamadım ama aklıma bir tek Teoman’ın müziği bıraktığı geldi
serbest çağrışım ne kadar serbest orasını bilemiyorum
maraton kostuktan sonra, bir sonraki ne zaman diye soranalara (hepsi turk idi, bence rastlantisal degil), sadece bir tek maraton kosma karari verdigimin altini cizmek durumunda kalmistim…benzeri bu konu icin de gecerli, su an onume tekrar yarismami gerektirecek bir motivasyonum yok…o sebeple deneme yapar miyim emin degilim, elbet dusus olacaktir, ama performans sergilemeyecegim icin dusunun boyutu benim icin onemsiz bir konu…
sanirim kendimle ilgili en mutlu oldugum ozelligim, devam etme konusunda cok iyiyim…karari verince o konu tamamen gecmisimde kaliyor…zaten yerine gelecek olan bolca vaktimi alacaktir diye dusunuyorum :)
Ben de sizin kadar uzun olmasa da benzer bir süreçten geçiyorum. Üç senedir düzenli koşuyorum. Altı yarı maraton sonrası, ilk maratonumu önümüzdeki ay İstanbul’da koşacağım. İki trail yarışı harici, hep yolda koştum. Antremanlarımı da genelde yolda ve pistte yapıyorum.
Yol yarışlarının yapısı gereği sürekli bir pace hedefi koyma, her seferinde yeni pb beklentisine girme vs insanı bir yerden sonra yorabilir gerçekten. Hepimizin belirli fiziksel, genetik sınırlarımızın olduğu; her geçen yıl, her ne kadar çoğu zaman öyle hissetmesek de, yaşlandığımız gerçeğinden hareketle, bir yerden sonra gelişim gösterememek çok normal bir durum.
Burada bence başta doğanın stres kovucu etkisini en çok hissettiren trail koşuları olmak üzere, antreman ve yarış tercihlerini çeşitlendirmek bizi bu tükenme hissinden korumaya yardımcı olacaktır diye düşünüyorum. Repartuar yol koşuları dışında da çok geniş; türlü çeşitli ultra maratonlar, sky raceler, backyard ultralar. Ya da sadece ayakkabıyı giyip, hedefsiz, tasasız, evden çıkıp koşabilmek bile gerçekten çok büyük bir şans. Beşiktaş taraftarının “ne bir heves, ne bir tutku” diye başlayan güzel tezahüratı geliyor aklıma Size yeni başlangıcınızda başarılar dilerim.
Tavsiyem birden bıraktım ben diyerek salmaman olurdu sanırım.
Aerobic Fittnes kaybını min. da tutmak olurdu. Başka bir spor dalına yelken açacak olduğunda seni sil/baştan durumundan baya bir kurtarır.
Tabi kendini tanıyan biri olarak bunu yine en iyi sen yorumlarsın.
Belki de bu sıfırdan başlama durumu daha fazla haz veriyordur ya da motive edici olacaktır. Bilemeyiz.
Sonda söyleyeceğimi baştan söyleyim, ama bu ırkçılık.
İlk mesajınızda 10 ym’de 7 PB geldiğini bahsetmişsiniz. Bunun için tebrikler. Mesajınız, sürekli gelişim ile motive olduğunuzu; fizyolojik sınırlarınıza ulaştığınızda da demotive olduğunuzu hissetirdi. Gelişimi önemseyen birinin etrafında aynı hissiyatı taşıyan kişilerin bulunması anormal değil. Bunun Türk, Hollanda’lı ile alakalı olacağını sanmıyorum. Teşekkürler.
kendim de turk iken, irkcilik nasil olabilir ki yaptigim bir tespit ve bunu kotulemek veya yermek amaciyla yapmadim…benzer surelerde kosan, sporun icinde olan turklerde “daha fazlasi” arzusu ve kendileri icin gecerli olanin baskasi icin de gecerli olacagi gorusu daha baskin…
demotive olmamin sebebi fizyolojik sinirlara ulasmak degil, bu sinirlari devamli ileri goturmeye calismanin eskisi kadar keyif vermemesi…1.31’i 1.28 yapsam nolcak ? bu beni yas kategorisinde top10’e sokacak mi ? madalya mi kazandiracak ? bunu yapmak icin dogal olarak harcamam gerekecek emek, bundan aldigim zevke oranla hep artiyor olacak…ve hayat bunun cok otesinde onceliklere sahip ve cok daha farkli zevkler sunuyor…3dk daha hizli kosacagim icin X ay cogu seyden feda etmenin anlami azaldi gozumde kisacasi…pb pesinde giderken bundan aldigimiz zevke odaklaniyoruz ama cogu zaman “almadigimiz” zevkleri gozardi ediyoruz…iste benimkisi biraz da bu almadigim zevklere odaklanmak uzereine
Rekabete odaklanmanın işin zevkini kaçırdığından emin miyiz? Sporun ruhuna aykırı yollara kaçılmadığı sürece rekabet içinde olmak da bence hayli keyifli bir süreç
Koşudan bağımsız, keyif alınmıyorsa herhangi bir aktiviteyi hayatımızın bir parçası yapmanın zaten bir anlamı yok.
Size yeni başlangıcınızda başarılar dilerim.