İş bitmiş, bilgisayarı kapatmışım; ama hemen ardından misafir gelmiş… suç misafirde değil tabi, gelen kişi yakın bir arkadaş ve bu buluşma için önceden sözleşmiştik…sohbet, çay, atıştırmalık… ama aklım koşuda! Kar yüzünden günlerdir koşamamıştım ve bu koşabileceğim çok nadir bir fırsat. Zaten hafta da bitmek üzere, haftasonu yasak var.
Artık kalkması lazım, yoksa koşmaya zaman kalmayacak. Sokağa çıkma yasağından önce koşabilmem için benim en az iki saate ihtiyacım var.
“Evet, evet… ya ya! Öyle işte!”
Muhabbetin gelişmesinin önünü kapatıyorum… muhabbete kendimden yeni bir ek yapmıyorum, bensiz nereye kadar giderse en fazla oraya kadar gitsin.
… ve nihayet:
“E artık ben kalkayım!”
“Otursaydın daha!”
(Elimde değil, gözüm koşu kıyafetlerimin olduğu noktaya doğru kendiliğinden kayıyor. İnşallah fark etmemiştir.)
…
Ev-vet!!! Nihayet parkurun başındayım. Ama… ama birlikte otururken sohbet, muhabbet, stres, sıkılma vs derken o kadar atıştırmalık yemişim ki ben ısınırken karnımda bazı şeyler bir o yana bu yana yatıyor.
Neyse… koşacak enerjiyi, şevki, zamanı buldum ya… varsın bugün biraz tempo yavaş olsun!
Hadi rastgele!
:)))
Gercekten cok guzel yazmissiniz.biraz arastirma yaparken buldum yazinizi motive edecek tarzda.Ben sizden daha kotu durumdayidim.Kizim olacak diye 147 kg dan 93 kg kadar dusebildim. Ama maalesefki devam ettiremedim ve tekrar yukarilara yol almaya basladim su anda 106 kg geldim ama boyle devam edersem ayni kg gelecegim kisa zamanda maalesef isten cikartilinca yasda 42 olunca sikintilaribyasamaya basladim kisaca tansiyondan filan kurtulmustum simdi yine basladi bilmiyorum kendime sadece şevk verevek seyler ariyorum.ozur dilerim uzun oldu biraz iyi calismalar.
@buzgibi01 Koşuforum’a hoşgeldin.Çok ciddi ve takdir edilesi bir mücadele vermişsiniz.Kilo verirken harcanan onca gayret gerisin geri kilo alımı ile heba oluyor hepimiz farkındayız. Adana gibi bir yerde aşırı kilo sağlığı ve hayatı zorlaştırmakta. Stres kilo alımına etkisini yaşayarak bilmekteyim. İşinize kavuşmanızı dileriz. 147kg’dan 110kg’a düştüğünü, şimdi de 4kg daha verdiginizi düşünün ve ayda 2-3kg arası vererek devam etmeyi düşünün. Bu kilo herdaim yük, sağlıcakla kalınız
Öncelikle hoşgeldiniz. Spora başlayınca niye buna yıllarca önce başlamadım diye çok pişman oldum. Hayatımdaki “keşke olsaydı” dediğim ikinci ve çok daha önemli şey ise bir kız çocuğu😀
Emin olun şanslı olmak nereden baktığınızla ilgili bir şey. Evet, her zaman herşey yolunda gitmez, ama zaten hayat şansınıza bağlı olarak akıntının sizi mutluluğa ya da mutsuzluğa sürüklediği bir şey değil, nereye doğru kulaç attığınızla ilgili bir şey. Kötü dönemlerde de insan kendine -toparlanmaya fırsat tanıyacak ve teşvik edecek- şekilde anlayışlı davranmalı. Bir arkadaşımıza gösterdiğimiz anlayışı genelde kendimizden esirgeriz.
Önemli bir şey başarmışsınız, kendi omzunuza vurarak “helal olsun” deyin.
Sizden 10 yıl daha fazla zaman kaybetmiş biri olarak yazıyorum: durum fena değil😀
Kendinizi hazır hissettiğinizde yeniden yola koyulursunuz.
Temasta kalın, selamlar.
Yağmur var diye çıkmazsam sonra rüzgar var diye, soğuk diye çıkmamaya başlarım, bir süre sonra da “keşke yağmur yağsa da çıkmasam” sınırında bulurum kendimi.
Tamam koşmadık, ama pisti ziyaret ederek programımıza ve hayatımızda olmasını istediğimiz rutinlerimize sadakatimizi gösterdik.
Kuvvet antrenmanından çıkmışım, yorgunum, Mecidiyeköy’de her zamanki trafik, kalabalık, curcuna… yaya olarak karşıdan karşıya geçmek için bir kalabalıkla birlikte trafik ışığının yanında yayalara yeşilin yanmasını bekliyorum. Yolun karşı tarafında da bir grup haliyle bu tarafa geçmek için bekliyor.
Ama bir tuhaflık var… ilginç bir şekilde karşıdaki grupta arkalarda biri olduğu yerde zıplayıp duruyor, genç bir kadın bu!
Derken yeşil yanıyor ve o zıplayıp duran kızın koşmakta olduğunu ve soğumamak için ışıkta beklerken öyle yaptığını fark ediyorum… ışığın yanmasıyla birlikte hızla fırlıyor, koşarak yanımdan geçiyor ve ben hemen bütün içtenliğimle hürmetle şapka çıkartıyorum.
Mecidiyeköy ha!
Helal olsun!
Koşu sonunda eve dönüş mü bu yoksa?
Olsun… Mecidiyeköy’de "bir başka hayat"tan güzel bir kare için teşekkür ediyor, saygıyla eğiliyorum.
10 K üzeri şu an ufkumun dışında olduğu için 5K ve 10K koşulara ilgi duyup nasıl koşuyorlar diye youtube videolarına bakıyorum. 5K kadınlar rekoru 14:06 ile Letesenbet Gidey adlı bir koşucuda… Rekoru 2020’de kırmış.
Hayranlıkla izliyorum.
Birisi yarışın bittiğini söylemese durmayacak gibi… öyle sakin öyle istikrarlı koşuyor ki!
Biyografisine baktım, Etyopyalı Letesenbet küçükken koşmaktan nefret eden bir çocukmuş… Beden Eğitimi dersinde koşmayı reddettiği için okuldan uzaklaştırılmış.
Derken bir iki yıl öncesindeki bir yarış videosu gördüm (Londra, Diamond League), daha tıklamadan videonun önizleme resmindeki koşucular arasında Letesenbet Gidey’i hemen tanıdım… şuna da bir bakayım, gene kazanmıştır kesin dedim. Kadın 14:51 ile 11. olmuş.
Letesenbet Gidey 2017’da 11.sırada, 2020’de ise 12 yıldır duran bir dünya rekorunu kırıyor…
Evet, bu ışık teknolojisini de merak ediyordum, merak ettiğim bir şeydi, oradan epey şey öğrendim.
Bana ilginç gelen şey insanların olağanüstü gelişme potansiyeli… Sanırım Gidey’de bu son da değil, başka mesafelerde de, pistte de yolda da daha epey başarı gelecek ondan.
Sanırım sona dogru tek başına koştu izlenimi vermiş, tek koşup rekor kırsan sayılmıyor, 2 saat altı maratondaki derecenin rekor olmaması yada Killian’ın rekor kırması için yarışmacıların olması gerekliliği gibi.Şuradan:
Öyle bir resmi gereklilik olabilir, çok bilmiyorum, ama organizasyon belli ki Gidey için yapılmış.
(Bu arada şu sıralar epey video izledim, Gidey kesinlikle hayran olunacak biri, daha da çok rekor kırar; ama -en azından şimdilik- ondan daha çok hayranlığımı kazanan tabi ki yukarıdaki sıralama listesinde 3.olan Hassan. (Ben uzak bir dünyadan geldim, tanımıyordum😀) İnanılmaz bir atlet, her mesafeyi koşan başka atlet var mı bilmiyorum, herhalde dünyada tek.)
Pistin en tepesine bakıyorum, orada bir teyze bekliyor.
Altmışlarında göbekli bir teyze. Bu pistin bulunduğu muhitin, mesela zamanında IT şirketi yönetmiş, sonra da emekli olmuş teyzelerinden değil, benim köyümden tandırın başındaki işini bırakıp gelmiş gibi bir teyze bu! Eşarbını düzeltiyor arada!
Teyze ne bekliyor acaba?
Bana bakıyor! “Ben daha iyi koşarım” diye mi geçiriyor aklından
Çok kuruntu yapıyorum.
Bir daha eşarbını düzeltiyor. Ama gerçek bir düzeltme değil bu!
Yaptığı hareketlerin hiçbiri gerçek değil!
Teyze aslında sadece zaman geçiriyor, bekliyor.
Uygun zamanı bekliyor.
Onun yanından döndüm ve nihayet yokuş aşağı koşum başladı.
Teyzenin ne beklediğini tahmin ettiğim için onu utandırmamak adına biraz uzaklaştım ve yüz metre kadar sonra geri dönüp baktım: evet, kollarını havaya kaldırmış esneme, kültür-fizik dediğimiz temel hareketleri vs yapıyor. Sadece benim görmemi istemedi, benim uzaklaşmamı bekledi
Helal olsun teyzecim, kolay gelsin sana!
Acaba hayatında böyle bir değişiklik yapma kararını ne zaman verdi, ne olunca, neyi fark edince, ne tak edince verdi?
Abi seninki yine iyi. Koşarken neyi düşündüğünü yazabiliyorsun. Ben o kadar saat kafamdan neler neler geçiyor, koşu bitiyor aklımda kalan tek bişey yok. Ne düşündün diye sorsan herşeyi derim
Geçen seneki planlarıma göre bu yıl hayatımda değişecek şeylerden biri de sosyal medya idi. Çook azaltacaktım.
Bunun için Dijital Minimalizm adında bir kitap da edinmiş, okumuş ve kararımı vermiştim.
Ben buna karar verince “bunu bu adama nasıl yaptırmayız” diye numaralar çevirip duran felek, virüs denen şeye başvurdu ve herşey birden dijitalleşiverdi.,
Bu kitapta (sosyal medya bağımlılığının iyi bir alternatifi olarak) yürümenin ruhu dinlendiren etkisine uzun bir yer ayrılmış… Yürümenin yerine koşmayı koyarak da okuyabilirsiniz.
Telefon ayarlarında dijital denge -digital wellbeing- programında gunde 5 saat ekrana baktığımı görünce şok oldum. Hangi uygulama kaç bildirim göndermiş o da görülmekte.Bakmasam daha iyiydi
Evet üstünü giy, telefon, maske, saat, küçük cepe tek bir anahtar, şortun arka cebine kredi kartı vs derken nihayet parkura geldim, ısındım, bir koşu uygulamasıyla birlikte saati de çalıştırıp koşmaya başladım.
Trak trak, Trak, trak… derken arada olmaması gereken bir trik sesi
Evet, dizimin iyi olmadığını hissettim, hemen koşuyu bıraktım. Bugün hevesim kursağımda kaldı. Yarın bir daha deneyeceğiz.
(Yapılamamış antrenman olduğu için Antrenman Günlükleri başlığına yazılmadı)
