Latmos Ultradan sonra, Makedonya Ohrid Gölü çevresi ve tepelerinde gece-gündüz süren sezonun 2.yarışı Ohrid Ultra Trail 107K…
Ultra patika yarışlarının en sevdiğim yanı daima farklı hikayelerin gerçekleştiği bir serüven olması. Cuma gece saat 23:00 itibarı ile start verildiğinde yarışın nasıl biteceği hakkında en ufak bir fikrim yoktu 
Türkiye’den 11 kişilik bir grupla 22-40-66-107K parkurlarında yarışmak için Ohrid gölüne gelmiştik. 5 kişi 107K parkurunda start aldık.
Ohrid kent meydanından başlayıp çarşıyı takip ederek kale yoluna doğru tırmandık.Eski şehrin içinde biraz turladıktan sonra sahil hattından ilerleyerek patikaya giriş yaptık.
Gündüz çarşıda gezme ve beslenme kısmını biraz abarttığımı, yokuşlarda yüksek nabız, aşırı terleme, sindirim problemleri ile karşı karşıya kalınca mecburen anlamış oldum. Bağırsaklar sorun çıkarınca 2 kere zorunlu tuvalet molası vermek zorunda kaldım. Yiğit ve 6-7 kişilik bir grupla 2.kontrol noktasına kadar geldik. Bu şekilde devam edemeyeceğime karar verdim ve tempomu düşürerek tek başıma koşmaya başladım. 2 saat kadar kimseyi görmeden, orman içinde, dolunayın aydınlattığı patikalarda ine-çıka ilerledim. Benim için zor başlayan yarışa yavaştan ısınmaya başlıyordum, nabız ve sindirim düzelmişti.4.KN’nı biraz geçtikten sonra Yiğiti gördüm ve beraber koşmaya başladık. 37. kmde belimize kadar gelen suda yaklaşık 30 metre ip yardımı ile göl geçişi yaptık.
Güle oynaya ve mehteran marşları eşliğinde 5. KN’na ulaştık.( Yarış organizasyonu sene başında yarışa katılan ülkeleri açıklamıştı, fakat Türk bayrağı yerine Tunus bayrağı kullanmışlardı. Tabi hemen tepkimizi koyup görseli değiştirdik.Düşmanca bir tutum takınmasak da bu olay yarışı Mehteran marşları eşliğinde daha eğlenceli hale getirdik). Burada kısa bir mola verip devam edecektik ama yarış direktörü ile muhabbet koyulaşınca 20 dk kadar dinlenmiş olduk. KN’nı çıktıktan sonra Yiğit biraz yorulduğunu ve yürüyeceğini söyledi, gün ağarmıştı ve şimdiden hava ısınmıştı.Yürü koşlarla orman içinde tırmanışa başladım. 56. kilometrede orman bitmiş ve yarışının ilk uzun ve eğimli tımanışı başlamıştı.
Zirveye giden yolda Z çizen patikalar ve koşucular rotanın ne kadar zor olduğunu bir kez daha gözler önüne seriyordu. Çıkışa başlamadan iyice beslenip enerji jelimi almıştım ve kendimi iyi hissediyordum. Tempolu bir tırmanışın sonunda zirveye varırken 11 koşucuyu da geride bıraktım. Enfes göl manzarası eşliğinde tepelerde Yunan komşu Dimitrios ile koşuyorduk (Yarışın sonuna kadar önlü arkalı yol arkadaşlığımız devam etti).
İşler yolunda gidince plandan 1 saat evvel 66K’daki ana kontrol noktasına ulaştım. Çorba-makarna-patates menüsünü mideye indirirken Dimitrios ile muhabbete devam ettik.Canlı sonuçlardan sıralamaya baktığımda genelde 26. yaş kategorisinde ise 3. gözüküyordum. Aslında yarıştan önce sıralama hedefim yoktu ama şimdi işler değişmişti. Kıyafetlerimi ve ayakkabımı değiştirip 2.yarıya daha taze başlamak istiyordum. Bu sırada KN’na giren koşucuya baktım benim yaş grubunda idi. Rekabet ortamı oluşunca Dimitriosa yaşta 3 gittiğimi ve zaman kaybetmek istemediğimi söyleyip,kıyafetleri değişmeden çıkış yaptım. Isınan hava ve oldukça dik bir tırmanışla yola devam ettim.Bu kısım kısa olmasına karşın yorucu geçti ve 2.zirveye ulaştım.
Makedonya ve Arnavutluk arasında yer alan sınır taşı ile fotoğraf çektirip inişe geçtim. Artık öğle güneşi tepede iyice kendini hissetriyordu. Hedefim 80 ila 92. kilometreler arası neredeyse dümdüz olan traktör yolunda tempo yapıp son tırmanışa rahat girebilmekti. Ama koşmaya başlayınca işler değişti. Tarlaların ortası olması sebebiyle hiç gölge alan yoktu.Aşırı sıcakla birlikte yorgunluk,sıvı kaybı ve yüksek nabız koşmamı engelledi. Bu bölümü yürü-koş-yürü şeklinde geçmek zorunda kaldım. Ayakta kalabilmek adına düz yolda batonları hiç bırakmadım.
22K koşanlarla rotanın birleştiği Letnica KN’nda kola-elektrolitli sıvı-su-protein içecekleri ile kendime geldim. Peynir ve fıstık ezmeli ekmekle katı gıda alımı da yaparak son tırmanışa başladım. 400mt kadar bir tırmanışım kalmıştı, normalde çok rahat yapabilecekken yarış sonu olması nedeniyle yokuşlar ızdırap verici bir hal alıyor, tepeler bitmek bilmiyordu. Bir yandan sıcak ve bunaltıcı bir hava diğer taraftan yamaçtaki aşırı rüzgar bayağı sersem etmişti. Bu bölümde 22K ve 40K koşan koşucularla berbaber ilerledik. En son tepede Ohrid şehir merkezi gözükünce rahatladım ve inişe geçtim.
Mental olarak daha iyi hissedince hızımı da artırdım. İniş patikada ve kayalık olmasına karşın tempomu koruyarak sahile kadar 3-4 koşucuyu daha geride bıraktım.
Artık son 3K sahil bölümünde turistlerin ve koşucu dostların desteğiyle daha da hızlanarak finiş çizgisinine ulaştım.
Yarıştan evvel Yiğit ile birlikte yarışmadan sadece keyif amaçlı koşup 20 saat civarında bitiririz demiştik. Sonuç : hem yarıştım hem de keyif aldım.
17:57:21 süre ile genelde 17. yaş kategorisinde 2. olarak hedefimin de ötesine ulaşmış oldum.
Ohrid hem yakın ve uygun fiyatlı oluşu hem de enfes manzarası ile yurtdışı yarışları arasında tercih edilebilcek keyifli bir yarış. UTMB yarışları listesinde olmasa da Ohrid Ultra trail - bence olmaması daha iyi, maalesef eğer bir yarış UTMB listesine giriyorsa maliyetler çok artıyor- kalabalık arkadaş gruplarıyla eğlenceli koşu-tatil aktivitesi olarak, tavsiye edeceğim bir yarış oldu.
varsa nasıldı.
belki merak edip seneye katılanlar olur.
fıstık ezmelerini dilim ekmeğe sürüp hazırlamışlar. Ayrıca enfes lezzetli peynirler vardı. - bizim yarışlardaki tost peynirlerinden değil
-
yaparız yaparız