Çok doğru söylüyor bununla birlikte eğer durum koşuyla sınır değilse bir uzmanla birlikte BDT çok ama çok faydalı olacaktır. Ama ülkemizde psikolog yada psikiyatriste gitmenin adeta kimi insanlar tarafından damgalanmak olduğu gerçeği uzmanlardan uzak tutuyor. Bu yüzden Self-Therapy olarak kendine yol gösterecek Prof. Dr. Hakan Türkçapar’ın kitapları etkili olacaktır.
Kulaklığı taktığım zaman dünya umrumda olmuyor. Zaten laf atan olursa da duymuyorum. Açıkçası kimseyi umursamıyorum, kim nasıl baktı ne söyledi gerçekten hiç umrumda olmuyor. Çıkıyorum sokaklara, caddelere sadece koşuyorum ve hayallerin gücüne bırakıyorum kendimi müzik eşliğinde. Yalnızca hayallerim ve ben işte, çevrede olup biten güvenliğim dışında hiç umrumda bile değil.
Bu duygunun benzerini birkaç hafta önce aldığım elektrikli scooter’ı kullanırken çok yaşadım. Metrobüse her gün onunla biniyorum. İşe onunla gidip geliyorum. Arkadaşlarım, iş yerinde gören herkes, ailem, sokaktaki insanlar, hemen hemen herkes meraklı meraklı beni seyrederdi. Hatta ilk günden kask, dizlik, dirseklik, eldiven, ben böyle nasıl sokağa çıkacağım diye o kadar utanmıştım ki :)) Ama şimdi öyle bir özgüven geldi, tip tip bakanlara ben de tip tip bakıyorum. Hiç de umurumda değil kimin ne dediği, nasıl baktığı. Elektrikli scooter’da bu korkuyu yaşadıktan sonra koşuda inanın kimseyi tınlamıyorum. Koşuda da yıllar yıllar önce vardı o duygu, biri durduracak laf atacak ne alâka diyecek diye. İnanın hepsi geçiyor. Olay biraz da sizinle alâkalı. İnsanlar başkaların işine karışmaya çok meraklı. Çok basit bir tavsiye olacak ama takmazsanız kafanıza, hiçbir şey olmuyor güzel güzel koşuyorsunuz. Hatta öyle bir özgüven geliyor ki sizde, bu sefer tam tersi siz onları küçümsüyorsunuz, bu insanlar niye spor yapmıyor, niye sigara içiyor, niye güzelim skooter varken saatlerce trafik eziyeti çekiyor diye. Bol koşulu günler dilerim 7 yıldır düzenli koşan biri olarak.
2 Beğeni
Ben de yaşamadım değil. Bir iki çözüm ürettim. Önce üzerime özel bir t-shirt yaptırdım slogan yazdım. ‘Sudan sebepleri dert etme harekete geç koş’ yazıyordu t-shirt de… Koşu yapan insanların olduğu parklara gitmeye başladım ve hala o şekilde devam ediyorum. koşan insanların olduğu yerde koşunca artık senin gibi insanların çok olduğu bir yer rahat etmeye başlıyorsun. selam vermeler, tanışmalar başladı sonra…
1 Beğeni
Sen koşmaktan utanırsan, ben koşmaktan utanırsam; utanmayan birkaç şey(!) sırf kadın olduğu için kadın voleybol milli takım oyuncusunun şortunun derdine düşer.Utanılacak değil örnek gösterilecek bir şey koşmak.
4 Beğeni
Koşmaya ilk başladığımda bende çok utanıyordum ama yıllar geçtikçe bitti gitti. Başladımı bir çekingen kalmıyor.
Mesela başıma gelen bir olay ; Samsun’da yaşıyorum genel olarak sahilde koşuyorum ama sokak aralarında koştuğum oluyor. Yaşlı iki üç amca oturuyordu bir dükkan önünde bende koşarak geçiyordum normalde insanlara hiç bakmam umrumda olmaz yani ama onlar o an gülüyorlardı yükksek sesle yaklaşıp geçerkende küfür ettiklerini duydum. s.ktmn delisi gibi bir şeydi. Emindim buna . Umrumda olmadı. Evet o gün o koşu orada bitti.
Sahilde ise insanlar çok kez laf atıyorlar . " zayıflıcan mı la " - " yarışçı mı olcan olm " daha bir sürü şey duyduklarım oluyor duymadıklarım bir sürü zaten.
İlk başlarda 140 kilo ile koşuyordum .Samsun gibi bir yer itin kopuğun dolu olduğu bir yer zilyon tane dalga geçen küfür eden arabadan şişe atan doluydu.
Bunların hepsi tamamen motivasyon kırıcı . Ki zaten ülke şartlarında motive olup ne bisiklete ne koşuya zorla çıkıyoruz. (Kendim için söylüyorum)
Keşke Kilian jornet gibi dağlarda yaşasak ama hayat şartları.
7 Beğeni
Yaşadığım muhitte koşan ve bisiklete binen tek kişiyim. Dışarı çıktığım her koşuda aynı bakışlara maruz kalıyorum. Laf atan bile oldu. “Dayıı neydiyon sen dayıı” diye bağırdı gençler arkamdan. Umursamıyorum. Soran olursa yarışlara hazırlanıyorum dersiniz. Geçenlerde gördüğüm bir durum mutluluğumu katladı. Evimin önünden koşuya yeni başladığı belli olan bir genç koşarak geçti. Balkondan onu görünce havalara uçtum. Kendime küçük te olsa bir pay çıkardım. İnsanlara ilham verdiğimi düşünmeye başladım. Belki de beni hiç görmemişti ama olsundu.
6 Beğeni
Ben mesela fartlek koşarken çok eğleniyorum ve bazen eğlenirken kollarla neredeyse dans ediyorum. Bunu yapmak çok zor ama yemek yemek gibi vücudunun ihtiyacı olan bir şey gibi düşünüp utangaçlığı atabilirsin.
4 Beğeni