Koşmaya ilk başladığımda bende çok utanıyordum ama yıllar geçtikçe bitti gitti. Başladımı bir çekingen kalmıyor.
Mesela başıma gelen bir olay ; Samsun’da yaşıyorum genel olarak sahilde koşuyorum ama sokak aralarında koştuğum oluyor. Yaşlı iki üç amca oturuyordu bir dükkan önünde bende koşarak geçiyordum normalde insanlara hiç bakmam umrumda olmaz yani ama onlar o an gülüyorlardı yükksek sesle yaklaşıp geçerkende küfür ettiklerini duydum. s.ktmn delisi gibi bir şeydi. Emindim buna . Umrumda olmadı. Evet o gün o koşu orada bitti.
Sahilde ise insanlar çok kez laf atıyorlar . " zayıflıcan mı la " - " yarışçı mı olcan olm " daha bir sürü şey duyduklarım oluyor duymadıklarım bir sürü zaten.
İlk başlarda 140 kilo ile koşuyordum .Samsun gibi bir yer itin kopuğun dolu olduğu bir yer zilyon tane dalga geçen küfür eden arabadan şişe atan doluydu.
Bunların hepsi tamamen motivasyon kırıcı . Ki zaten ülke şartlarında motive olup ne bisiklete ne koşuya zorla çıkıyoruz. (Kendim için söylüyorum)
Keşke Kilian jornet gibi dağlarda yaşasak ama hayat şartları.