60 doğumluyum ve 5 arkadaş(56 /64 doğum aralığında olanlar) yıllardır(20 yıl) haftada 3 gün her sabah 05.30 dan,07.15 ,e kadar tempolu yürüyüş ve koşu aktivitesinin içindeyiz.Havanın ne olduğu bizi ilgilendirmez.-25/ve 30 larda uygun kıyafetler giymek sureti ile,kar,yağmur vs hiç bize engel olmadı.Çevremizden sıkça duyduğumuz cümlelerden bazıları…’'Siz hala koşmaya devam mı?İnadınızdan yaparsınız bu işi,siz normal değilsiniz,(sakatlığımız olunca) ee sonunda olacağı bu idi,bu kadar zorlanma olursa…)Tabi takdir edenleri unutmamak lazım.Hatta herkes takdir ediyor aslında da bazılarımız yapamadıkları için ,masumane bahaneler üretebiliyorlar.
Şimdi yeni yeni disiplinli koşmaya başladım ve ilk olarak,Dalyanda 14 km koştum.Aralık ta Mersin,de 15 k koşacağım ve yeni yeni huylar edinmeye başladım ! KOŞMAK harika bir duygu.Şimdi ufak ufak daha üst km lere niyet alacağım ve bende çok merak ediyorum sonucu.:)Şimdiler de harıl harıl antreman proğramları aramaktayım…
Tebrikler yalnız değilmişiz
Bu konular açılınca aklıma hep şu aşağıdaki fıkra gelir…
Cehennemde her ülkenin bir kazanı varmış içinde sıcak kaynayan yağ olurmuş günah işleyenler bu kazanlarda cezalandırılıyormuş. Kazandan kafasını çıkaranları zebaniler kafalarına vurarak geri kazana sokuyormuş. Baş zebani bir bakmış diğer kazanlardan herkes çıkmaya çalışıyor ama Türkiye’nin kazanından kimse kafasını bile çıkarmıyor. baş zebani, zebanilerden birini çağırmış ve sormuş:
- niçin Türkiye’nin kazanından kimse çıkmıyor yoksa orda günahkar yok mu?
zebani:
- olmaz mı, ama çıkmaya çalışanı alttakiler geri çekiyor…
Erhan bey ,sanırım bana atfen ''yalnız değilmişiz ''demişsiniz. Sanırım bizim ülkemiz gibi olan ülkelerde böyle tekiler veriliyor…Ne yazık ki ''uzanamadığın ciğer murdardır ''babından olsa gerek.Aslında belli bir disiplin içinde bu işi sürdürmek kolay bir şey değil,bu sebeple:zor bir eylemin parçası olmak ,keyifli bir durum diye düşünüyorum…Bol sporlu günler dileğiyle…
Maalesef haklısınız.Ama zaman içinde SPOR YAPMA fikrinin hızla yaygınlaşacağına inanıyorum.Bunu düzenlenen koşuların katılım sayılarında ,her yıl öncekine göre artarak talep gördüğünü görmek mümkün.Bu durum bizleri ÖTEKİLER ! olmaktan kurtaracak herhalde :)Sağlıklı ve sporlu günler…
Hiç bir şey size engel olmasın siz onlara güzel örnek olmaya devam edin.
Ayarı kaçanlarda 4.Bölümü (Fit Moruklar) dinledikten sonra FG nin bu videosuna (Dr. Phil Maffetone on Running a PR Beyond the Age of 40) denk gelmek güzel oldu… 
Kim ve her nasil yaşıyor iseniz şu an da doğru noktadasınız. 
Ben de 40 ım dan sonra tayt giyip neler neler yaptım 
Gelecek haftasonu ülkemizin en zorlu ultramaraton parkuru için start alacak hale geldim. Nasıl ve ne şekilde bitirebileceğimi pek bilmiyorum, umrumda da değil. Hâlâ koşanla koşmayanar arasında bir şeyler arayıpta; sadece görünenle ilgilenen; insanın görünmeyenleri hakkında bihaber olan, ülkenin nüfusu içinde kendini otorite veya herhangi bir kural belirleyici zanneden, sağlık ve hayat konusunda fermanlar yayınlayan, her seviyeden ve ünvandan kimse bizim muhatabımız değil. Ruhunu coşturamayan bahaneler arar hayatı boyunca… Biz kendimizi coşturacak bir frekans bulmuşuz keyfimize bakalım efendim, keyifle ve elimizden gelen tüm gücümüzle.
Ben de çevremdekilerin “yapamazsın” “nerden çıktı “ “kafayı yemişsin ” tepkilerinden çok bunaldım. Yalnız olmadığımı görmek bile iyi geldi. 
Tepki ve eleştiriler beni daha da motive ediyor. Boş konuşanlar iyi ki varsınız 
hayatın her alanında konuşanlar hep olacaktır,bir süre sonra kimseyi takmamayı öğreniyorsunuz. bisiklet taytı giyerken ilk zamanlar ne kadar çekiniyordum. şimdi gayet rahatım hatta kayif bile alıyorum. aynısı koşu içinde geçerli,hele ultra koşmaya başlayınca bunu kimseye anlatamıyorsunuz. bir süre sonra anlatmaktan vazgeçiyorsunuz sadece koşup keyif almaya başlıyorsunuz.
Hocam bence ülkede sadece koşmaya değil, insanların zevk için yaptıkları karşılığında her hangi bir maddi kazancın olmadığı hobi türü faaliyetlerin hepsine bakış bu. Koşmak, bisiklet sürmek, hayvan beslemek vb. faaliyetlere boş iş olarak bakılıyor. Başına gelen ilk sıkıntıda da “onu yapmasaydın bu başına gelmeyecekti” diyorlar. Onlar konuşur. Tabi bunların arasında en acısı anneler ve aile üyeleri. Onları umursamadan yoluna devam edemiyorsun. Ya ikna edeceksin ya da gizli yapacaksın ne kadar yapılabilirse…
Keşke 40 a kadar yanlış yoldaydın deyipte pozitif bir elektrik verselerdi
Şimdi Uludağ Ultra için geri sayıyoruz. 3 temmuz 2021 günü her koşucan kendi parkurunda en iyi süreyi yapmak için start alacak. Benim o gün tek hedefim geceyarısı zirvede yıldızların altında Ultra Rüyalar kutlaması yapmak olacak. Sırt çantamda biraz artı ağırlık olacak ama zaman limitlerine uyarak keyfimi yapmazsam kendimi başarısız sayarım
Bir noktadan sonra artık rotamızın yönü ve gereğini artık kendimiz belirlemez isek hayatta ve dahi koşuda hiçbir konuda keyif alamayız diye düşünüyorum ve uyguluyorum. 17 mayıs 2021 de normal antrenmanlara başlayıp Uludağ için hazırlamaya çalıştım. 100K dan 66K ya çektim kaydı, bir hafta sonra 100K iptal oldu herkes virüs mağduru sonuçta. Koşu mesafelerim: Nisan 5 km, Mayıs 80 km, Haziran şu anda 193 km. Kayalıklarımla iyi bir hazırlık yaptım yine. Bacaklar 55 kg da ancak yetiştiler ağırlık çalışmasında. Kısa zamanda edindiğimiz bu tatlı zor keyif bize ileride çok faydalı olacaktır. Gelecek sene kendi Ultra aksiyonlarıma çantayı fulleyip 18 mart 2022 de Gelibolu da devam edicem. Değişik keyifler keşfetmek ve gerçekleştirmek harika bir şey.