Kipchoge’nin Berlin’de Claus-Henning Schulke adında, istasyonlarda ona su veren, gönüllü bir yardımcısı varmış. “Bottle Claus” diye de bilinen bu abimiz Kipchoge ve antrenörünü havaalanında en coşkulu bir biçimde karşılamış, yarışta her su verişinden sonra havalara sıçramış. Videonun sonunda da, istasyon başına 2 sn. hesabıyla, dünya rekorunda 26 saniyelik bir katkısı olduğu şakasını yapmış
Ayrı bir başlıkta uzun yazmak istiyordum hikayesini ama şimdi büyüsü kaçmış, burada özet geçeyim 
Hatırlayanlar vardır, Claus ilk dünya rekorunda da Kipchoge’nin şişelerini vermişti. Yıllarca beklediğimiz dünya rekorunu kırdıktan sonra Kipchoge’nin aklında en çok kalan hatıranın rekoru kırmanın heyecanı, yarış öncesi ve sonrasında gördüğü olağanüstü ilgi, yarış boyunca karşılaştığı müthiş tezahürat vs gibi şeyler olması beklenir değil mi? Hayır, “Berlin’den bana kalan en büyük hatıra bana su veren adamdır. Bugün bile hala benim kahramanımdır” diyor ve işini bu denli ciddiye alışını inanılmaz bulduğunu söylüyor bu videoda.
Bu kadar “küçük” bir işi, bu kadar mükemmel yaparak, başarısına hizmet ettiği kişinin, dünyanın en iyi maraton koşucusunun kahramanı olabilmesi beni çok heyecanlandırdı. Eliud yarışın ertesi günü kendisiyle tanışmak üzere oteline davet etmiş, teşekkürlerini iletmiş ve üzerine “Sen olmasaydın bu rekoru kıramazdım” yazdığı göğüs numarasını hediye etmiş. Bu sene tekrar rekor kırdığı yarışında su taşıması için de özellikle kendisinden ricada bulunmuşlar.
İlk zamanlar kendi halinde, çok heyecanlı (belki biraz da kaçık) bir amca, sadece eksantrik bir figür gibi geliyordu bana. 13 ayrı istasyonda bisikletle Kipchoge’ye yetişmesi için ortalamanın üstünde bir kondisyona sahip olması gerektiğini düşününce biraz araştırdım ve istasyonlara yetişmek için 40 km/h civarı hızla sürerek koşucular, yarış motorsikletleri vs gibi engelleri aşmak zorunda kaldığını, gerçekten çok iyi bir kondisyona sahip olduğunu öğrendim. 40 yıldır spor yapan, 16 yaşında maratona başlayan, 2:34 maraton koşmuş, daha sonra triatlona geçmiş ve 6 kez İronman Hawaii’de yarışmış çok başarılı bir amatör sporcuyla karşılaştım. Günümüzdeyse bisiklet ultra yarışlarına katılıyormuş ve Race Across America’da yarışmak için qualify olmuş.
Biraz daha yakından tanımak için kendisiyle yapılmış güzel bir söyleşinin podcasti: 2022 Berlin Marathon MVP - Eluid Kipchoge's bottle man - Claus-Henning Schulke by The Big Run
Claus-Henning Schulke’i tanımak destek ekiplerine ve gönüllülüğe olan saygımı başka bir boyuta taşıdı. Ve tabii, hangi seviyede yapılırsa yapılsın işimizi ciddiye almanın önemini, “dünyanın en iyi su taşıyıcısı” olmanın bile ne derece bir adanmışlık gerektirdiğini anlamam açısından ufkumu çok genişletti.
Bu tür hareketler hem kişinin kendi hayatında hemde koşu hayatına dokunan kişilerde çok olumlu ve uzun yıllar konuşulacak izler bırakıyor. Hocamın izni ile 38K takımda 3.Sırada koştum. PC yi bulmak oldukça zordu. Kanal kazısı herkesi yordu. Madalyamı Ayvalık Devlet Hastanesinde bana “koşmasına engel bir dahili pataloji yoktur” raporu veren doktoruma verdim. Almak istemedi ısrar edince mutlu oldu arkasındaki panoya astı. O raporu almasaydım yarışa girmekten imtina ederdim. Bu hevese başlayalı daha bir yaşım dolmamıştı. 69 yaşında bir bebek koşucu olarak Kapadokya beni çok mutlu etti. Nacizhane paylaşmak istedim. Şimdi IDA çalışıyorum. Bu formda çok şey öğreniyorum. Sevgilerimle CB