Birçok geyik koşusu başlığı var ama 2018ler havada uçuştuğu için yeni başlık açma ihtiyacı duydum.
İstanbul’da ikamet etmeme rağmen katıldığım ilk Geyik koşusu dün gerçekleşti. Bugüne kadar zamanın denk gelmemesi, bazen fiyatın fazla gelmesi gibi nedenlerle katılmamıştım.
Yarış benim hedef yarışlarım arasında bulunan bir yarış değildi. Tabi sahaya çıkınca elimden gelenin en iyisini yapma hedefim vardı ama hedef yarış temposunun bir tık altında koşmayı planlıyordum.
Antrenmanlarımı daha çok Latmos’a yönelik yapıyorum. İstanbul’da ne kadar yapılabilirse işte. Fakat orada yaptığım antrenmanın bu yarış için de(özellikle inişlerde) işe yaradığını söyleyebilirim.
Yarışa çıkarken hedefim 2.30 ve altında koşmak olacaktı. Fakat salı günü bol rüzgarlı bir pist antrenmanı ve tam soğuk algınlığım geçiyor derken perşembe Kayışdağında iyice soğuğu yemem sonucu cumartesi günü yatakta geçirdim. Pazar günü de iyi değildim ama dürüst olmak gerekirse video çekme amaçlı yarışa geldim. Hatta cumartesi organizasyona numaramı devretmem mümkün mü diye yazmıştım, o kadar umutsuzdum koşacağıma.
Etkinliğe ilk kez gelen birisi olarak birçoğunuzun bildiği şeyleri ilk kez gören kişi sıfatıyla aktarmak isterim:
Organizasyon mükemmel. Hiçbir noktasında bir tane bile kusur bulamam. Her şey tam zamanında, her şey olması gereken yerde. Ormanın içinde kurulan etkinlik alanı yarış bittikten sonra eve hemen gitmek yerine kalmayı teşvik ediyor. Hayvan dostlarımızın bu kadar başrolde olması ise ayrıca çok güzel.
28k yarış listesine baktığımda beni her halükarda geçecek en az 6 kişi sayabiliyordum. Bu da kürsünün neredeyse imkansız olduğunu gösteriyordu. Serdar Bektaş’ın iyi hissetmemesi ve bırakması üzerine biraz umutlandım ama listede her zaman bilmediğiniz bir kişi daha çıkıyor
Yarış bildiğimiz geyik parkuru. Fakat bu parkuru antrenmanda koşmak ile yarışta koşmak arasında büyük bir keyif farkı var. Hava da tam bir bahar havasıydı. Çamur çok azdı; fakat zemin de sert değildi. Koşmak için her şey yerindeydi(ah bir de hasta olmasaydım).
İlk turu bitirince dönmek gerekiyormuş, ben sadece Asla durma videolarına baktığım için, orada dümdüz gidiliyor diye devam ettim. Sonradan değişmiş. İkinci tur 14kcılara bol bol denk geldim. Açıkçası bu beni yavaşlatan bir durum olmadı, tam tersi destek çıkanların motivasyonu ile çok daha keyifli geçti ikinci tur. Ayrıca bomboş yolda koşmaktansa, birilerini görüp onları geçmeye çalışmak çok daha eğlenceli.
Birçok iyi koşucu parkurdaydı. Onlarla küçük sohbetler ediyor olmak da oldukça değerli.
Genelde 8, Yaş gurubunda 4. tamamladım.
Yarışın videosuna da buradan ulaşabilirsiniz:
Biz de karşılaştık! En büyük Geyik, bizim Geyik! 5 yıl aradan sonra Geyik Koşuları 14K yeni parkur rekoru da geldi. Mestan Turhan, kendi rekorunu 54.02’e çekti. Ayaklarına sağlık, hep gel. Geyik Koşuları hep güzel. İyi ki var.
Her zamanki gibi yine muhteşemdi ama bu yarışta dikkatimi çeken detay pet su şişelerden kurtulmamız olmuş, çok iyi olmuş. Ormanı bu sefer daha temiz bırakmışızdır umarım. Köpeğimle beraber birçok hafta sonu giriyoruz, antreman sahamız haline geldiği için kalabalık koşmayı özlüyoruz. Katılan ve koşan herkese teşekkürler!
Göğüs kamerasıyla çekim çok güzel olmuş sayende parkuru tekrar koşmuş gibi oldum Özlemişim gerçekten. Ekim ayında yarış açılırsa hızlı bir tek tur için katılmayı düşünürüm.
Dediğin gibi Aralık 2023’te de herşey o kadar güzeldi ki hiçbir hedefim vs olmasa bile tekrar gidip koşmak isteyeceğim bir yarış.
Bu arada hasta hasta çok çok iyi sürede bitirmişsin. Bir önceki koşuda olsaydın -parkur biraz daha zorluydu muhtemelen- yine de büyük ihtimal kürsüdeydin.
Bu yıl duble geyik koştum.
Geyik koşularına neden katıldım?
1- Çünkü çok güzel. Bu ikinci katılışım ama ilk katılımımda ortamı ve organizasyonu o kadar beğenmiştim ki, ikinci kaydımı da hiç tereddüt etmeden yaptım. Yarış, ben oturmuş ve profesyonel bir yarışım diye bağırıyor adeta.
2- Rekabet oldukça yüksek. Yerli iyi koşuculardan yarışa katılım oldukça yüksek. Savaştan sonra Rus ve Ukraynalı koşucular da bu rekabeti oldukça arttırdı. Son dönemde İran’dan da koşu dünyasına dahil olan kişiler de rekabeti iyice arttırdı. Gördüğüm kadarıyla Türk Dünyası’ndan da katılımcılar geliyor.
3- Bambiler, patiler, her zaman gittiğimiz parkur tam bir panayıra dönüşüyor.
4- Değer görüyorsunuz. Ben bu yarışta eminim ki bir derdim olsa ve birisine ulaşsam derdim giderilecek ve benimle ilgilenecekler. Bunu hissediyorsunuz ama bir derdiniz de olmuyor açıkçası
Dünkü yarışa gelecek olursak, İyi bir enduransa sahip olduğumu düşünerekten 2:30un altında 28kyı koşmaya karar vermiştim. hava soğuktu, koşmaya çok elverişliydi yani. Belki ilk hata olarak nasıl olsa 2:30 koşacağım tek bir kafeinli jel yeter diye düşündüm. Fakat her zaman yaptığım gibi 25 dakikada bir tüketsem iyi olacakmış.
Jel demişken bir parantez açmak istiyorum: ben antrenmanlarımda ve yarışlarda yerde hep aynı markanın kapağını görmekten bıktım. Hatta arttırıyorum: yere atılan jellerin de hepsi yine aynı marka. kapağa çözüm çok kolay. Bunu yapmamak, buna çözüm bulmamak saygıyla bağdaşır bir durum değil. Yere atılan jeller hakkında da, gönderilen jel kutularının üzerine kocaman uyarılar yaparak azalabilir diye düşünüyorum. Markayı küçültüp, reklamı azaltıp, buna yoğunlaşılabilir diye düşünüyorum. Bu düzelmeden de(kapak konusu) bu markayla alışveriş yapmayı düşünmüyorum. Sizleri de buna davet ediyorum.
Kapa parantez, ilk yarıyı 1.13le tamamladım ve kendimce ikinci yarıyı da 1.15 ile tamamlarsam hedefimin tutacağını düşünüyordum. Derken çok feci patladım. Finişte bayılanlar video kolajına artı bir olarak gitmeye çok yakındım. Hatta belki finişi bile görmeden de olabilirdi. Bulanık görme vs her şey gerçekleşti. Neyse ki sağlıkla sonuna kadar ulaşabildim. Fakat ikinci yarı 1.27 ile bitti ve toplamda 2:40 gibi bir süreyle bitirmiş oldum.
Rekabet yine çok yüksekti. Ineos formalı kişileri görünce nerede olduğumu şaşırdım açıkçası. Yarışı Mihail Benediktov birinci bitirdi.
Bu sefer sonrasındaki cümbüşe çok kalamadım. Fakat yarışı bitirdikten sonra ikram alanını görmeniz lazımdı. portakal, enerji geliyorum demez sloganlı çikolata, bol bol bisküviler cipsler, sushi, ayran ve sütlü tatlılar sıcak çay, bitki çayı vs. O kadar şeker düşüklüğünün üzerine bir hayli uzun zaman geçirdim
14 K’da yokuş çıkışında hayatı sorgularken arkamdan hızla gelip önüme geçen Ironman finisher tişörtlü arkadaşı görünce ben de epey şaşırdım.
Sanırım 12 yaş bambi yarışında da efsane bir finish yaşandı, son 10 metreye kadar ikinci sırada olan bambi deparla hazırlanıp finish çizgisini çok az farkla birinci olarak geçti. Neler hissetti o an acaba…
5 yıl aradan sonra Geyik Koşuları 14K yeni parkur rekoru da geldi. Mestan Turhan, kendi rekorunu 54.02’e çekti. Ayaklarına sağlık, hep gel. Geyik Koşuları hep güzel. İyi ki var. 
