EPO tespit edildiği için 8 yıl müsabakalardan uzaklaştırılma kararı alınmış:
Bu seviyede atletlerin bu kadar uzun süre bu maddeyi kullanıp 33 yaşında yakalanması da hayret verici. Ya performans düşüşü görüp yeni başladı ve yakalandı, ya da benim tahminim federasyonlar bir şekilde göz yumdular sporcuya.
Sporcunun 17 yaşından beri Kenya’da yaşıyor olması da Kenya doping iddialarını tekrar gündeme getiriyor.
Kardeşinin de yakın zamanda men edileceğini ön görmek kahinlik olmayacaktır.
Çok tazeyken bir podcaste konuk olmuş, bir yerde şöyle diyor: ‘buraya gelirken yolda kafama sıkmayı düşündüm’. Psikolojik durumu epey kötü. O podcastte aslında bu tip işlere girmeden bu dünyada (koşu dünyası) hayatta kalmanın imkansız olduğunu ima ediyor. Dopingi tabii ki lanetliyoruz ve tamamen yok olmasını istiyoruz ama içeride neler olup bittiği, bu insanların neden buralara sürüklendiği de dışarıdan izleyen bizler için biraz bilinmez. Neler yaşıyorlar acaba?
Bu arada cezanın yarısı EPO için yarısı da yalan beyan ve sahte belge ile kurtulma çabasından geldi. Kendisi de ‘4 yıl zaten benim için ölüm, 8 olması bir şeyi değiştirmezdi, o yüzden şansımı denedim’ diyor. Çok acayip kafalar.
4 yıl itiraf ile diğerlerinde olduğu gibi 2 yıla düşerdi.Kenyalılar direk itiraf ettiler, bilinçli(!) bilinçsiz atletler.
Doping konusunda hiç bir bilgim yok neler doping bilmem mesela .Fakat bu insanların üzerine sistem o kadar fazla şey yüklüyorki beklentileri karşılamak için belkide başka çareleri kalmıyor .Tabiki bu onları haklı çıkarmaz ama sistem de biraz suçlu sanki bilemedim
Ben kendi yorumlarımızın da okuduklarımız üzerinden oluştuğunu düşünüyorum. Uzun bir süre medya Rus atletleri, Türk atletlerin ve son zamanlarda da Kenyalı atletlerin doping skandallarını çok kuralcı karşıladı ve biz de doping kullanımını eleştirdik. WASP bir atlet EPO testini geçemediği zaman ise her yerde atletin psikolojisi konuşulmaya başlandı. Medyanın bu tutumu bence ikiyüzlü.
Kontroller daha iyi yapılmalı, kesinlikle ama Süreyya Ayhan dan ne eksik ne de fazla değerlendirilmeli ve aynı seviyede empati kurulmalı Robertson’a diye düşünüyorum.
Evet güzel tespit. Ama iki şey var: birincisi ben genel olarak bu görüşümü dile getiriyorum (bkz. Ayari Kacanlar 32. bölüm, orada da bu durumu bizler -seyirciler, medya, diğer çevre bileşenler- yaratıyoruz demiştim), ikincisi gerçekten sadece WASP olması nedeniyle değildir belki. İletişim nedeniyledir. Kültür ve dil bariyeri olmaması nedeniyledir belki. Afrikalılar ya konuşmuyor ya duymuyoruz ya da anlamıyoruz (dil değil kültür nedeniyle). Ama tabii düşünülmesi gereken bir detay…