2012-2014 yılları arasında düzenli olarak koşu yapıyordum. Devamlı asvaltta koştuğum için ya da bilmediğim bir sebepten ötürü sürekli olarak kaval kemiklerimdeki ağrılardan muzdarip oldum. Stres kırığı denilen bu rahatsızlık beni gerçekten çok zorladı.
Sonuç olarak koşuyu iki, iki buçuk yıl önce bıraktım. Bunda sakatlığımın yanında görme engelli oluşum ve evimin yakınlarında koşacak serbest bir alanın olmayışı da etkili oldu muhakkak. Yol kenarlarında koşarken kimi tehlikelerle karşılışıyor ve her seferinde kendime olan güvensizliğim artıyordu ne yazık ki.
Koşuyu bırakmasına bıraktım; ancak içimdeki koşan adamı bir türlü durduramadım geride bıraktığım bu süre içerisinde. Ne zaman koşan biri görsem, bir yarış ya da bir olimpiyata rastlasam içimde derin bir gıpta beliriyor ve yeniden koşma isteği duyuyordum.
Geride bırakmış olduğumuz Rio Olimpiyatları yine üzerimde o beklenen etkiyi bıraktı. Yaşım otuza dayanmasına rağmen koşmak, çabalamak ve o yorucu antrenmanlarla yine boğuşmak isteği içimin derinlerinde belirdi.
Bunun için oturup koşuyla ilgili blogları, koşmadığım süre içeresinde yazılan yazıları okurken kaval kemiklerimin yeniden ağrımaya başladığını hissettim. Ne zaman koşmaya karar versem, koşuyla ilgili bir şeyler düşünsem ya da okusam kaval kemiklerimin ağrımaya başladığını hissediyorum. Bu psikolojiden kurtulamıyorum. Kaval kemiğim hafifçe bir yere çarpsa normalden daha fazla ağrıyor, sanki antrenman sonrası yaşadığım o ağrıları yine yaşıyor gibi oluyorum. Sanki psikolojik olmaktan öte biyolojik bir çaresizlik yaşıyorum.
Bununla ilgili olarak ne yapabilirim? Afyon gibi bir yerde bu anlamda psikolojik bir destek alabileceğim bir uzmanın olduğunu zannetmiyorum. Bununla başa çıkmanın bir yolunu bulmam gerekiyor.
Tekrar sakatlanmamak için ne yapmalı, nasıl bir çalışma yolu izlemeliyim? Sizlerin de değerli görüşlerinden faydalanmak istiyorum.
Biraz uzun oldu galiba, ama derdimi de anlayın istedim.
Hayır, elbette uzun olmamış. Forum ortamları bunun için var zaten.
Sana uzaktan ve oturdugum yerden nasıl yardımcı olabilirim bilemiyorum. Yazdıklarından anladığım kadarıyla, hissettiklerin buyuk olcude psikolojik. Bu durumda kaval kemigini ve ilgili agrıyı cok dusunmeden, hafifi hafif kosmaya baslamanı dılerim/oneririm. Gerçekten fiziksel bir durum var ve psikolojik hissiyattan farkli bir şey ise bunu ancak o şekilde anlarsın saniyorum.
Tekrar sakatlanmamak için yapılabilecekler ayrı konular. Daha deneyimli arkadaslar elbette yazacaklardir.
Ben de dizimden sakatlık yaşamıştım. Az bi koşunca ağrıyordu, bir türlü koşuya başlayamıyordum. Sonra @okmali abi sağolsun bir gün koşmazsan düzelmez dedi. O günden sonra koştukça o his de gitgide azaldı. Tabi sizdeki durum farklı olabilir. Belki ilk önce bir doktora görünebilirsiniz. Ya da koşacaksanız da, ağrı sizi durduracak kadar çok değilse devam edin.
Öncelikle bir hastaneye gidip tomografi idi sanırım, bacaklarında stres kırığı ile ilgili bir sıkıntı olmadığını doğrulat ve bunun vereceği rahatlığı bir kullan derim. Hani ağrıların psikolojik olduğundan emin ol. Sonrasında yavaş yavaş kısa mesafelerde koşmaya başlarsın vs.
İki yıl önce bisikletten düşerek bacağımı çatlatmışım. Aylar sonra röntgen çektirdim bir şey çıkmadı, tomografi ya da mr ama sanırım tomografi idi, onu çektirince stres kırıkları görüldü. Bir daha da uzun süre dinlendiğimde ağrı olmasa da yürümeye koşmaya biraz aktiviteye başlayınca tekrar başlıyordu. Hani kırıkların olduğu yerlere dokunduğumda ağrı oluyordu. Bunlardan dolayı yeni başlamaya çalıştığım koşmayı falan bırakmıştım baya. Geçen yaz kısa koşulara başladım, hissetmez oldum acıyı. Ama uzayınca tekrar başladı ağrı. Geçtiğimiz kış neredeyse üç ay koşmadım. Tekrar başladıktan sonra da 20 - 30 km toplam mesafeden sonra tekrar başladı sıkıntı; dokunduğum yer ağrıyordu. Tabi yaza tekrar kontrol ettiririm dedim, devam ettim fazla zorlamadan koşmaya. Bazen ağrıyı hissetsem de koşuyordum. “Lan şimdi çat diye kırılıp yere yığılırsam, en yakın hastane 65km, nasıl giderim, taburdan helikopter kaldırırlar mı?” falan hesap yapıyordum koşarken. Ramazandan beri de vakit bulduğum hergün koşmaya çalışıyorum; şuan dokunduğum noktalarda ağrı falan hissetmiyorum. Hani duyarsızlaşma değil, doktora falan gitmedim ama iyileşti artık bence. Vücut belki zorlandıkça tamir ediyor kendini. Yine de zorlamamaya özen gösteriyorum henüz. Zaten biraz uzun koşunca başka yerlerden ille çıkıyor başka ağrılar.
Stres kırığı için bir kontrolden sonra yavaş yavaş koşmaya başla derim. Tabi burası değerli pek çok koşucu dolu, onların yorumlarını oku, onlardan fikirler edin.
Merhabalar ilk önce doktor a gidip kontrollerini yaptırmanı öneriyorum, ne sorun olursa olsun koşabilirsin, zaman ile her sakatlık, problem düzelir. Isınmalarını, soğumalarını düzenli yapman sakatlanmamak iyi olur, yumuşak zeminde koşman eklemlerine iyi gelir, sert zeminde uzun süre koşman eklem bölgelerini zamanla aşındırır. Koşmanın yaşı yoktur limit sensin başarılar!
