Belki bir yılı aşkın bir süredir her iki bacağımın kaval kemiklerinde aşırı hassaslık durumu mevcut.Bu “hassaslık” kelimesini biraz açacak olursam, bir yaşındaki kızım alt bacağımın ön kısmına eliyle hafifçe dokunsa bile sanki kaval kemiğimi masanın kenarına sertçe çarpmışım gibi acıyla irkiliyorum.Ortopediste gidip durumu anlattım.Stres kırığı ihtimalinin büyük olduğunu fakat kesin teşhis için kemik sintigrafisi denilen ve sanırım radyoaktif bir ilaç verildikten sonra çekilen MR gibi bir filme ihtiyacı olduğunu söyledi.Herneyse hem bu filmi çeken hastanelerin azlığı ve aylar sonrasına randevu vermeleri hem de radyoaktif bir ilaç almak istemediğim için filmi çektirmedim.Kendimi kötü sonuca hazırladım.stres kırığı rahatsızlığına yakalandığıma eminim. İburufen 800 mg. Kullanıyorum.Yakın zamanda yaptığım 50 km.ve 25 kilometrelik back to back asfalt koşuları durumumu daha rezil bir hale soktu.Okuduğum kadarıyla stres kırığı fiziksel bir kırıktan ziyade kaval kemiğinin içerisinde oluşan ödemin basınca neden olması sonucu meydana geliyormuş.Benim gibi hastalığa rağmen koşanlarda ise iş ameliyata kadar gidebiliyormuş.Önümde hedeflediğim ultralar var ve beynim sürekli bunlarla meşgul.Bu rahatsızlığı yaşayanlardan tedavi süreçleri ile ilgili bilgi almak istiyorum.
http:https://kosuforum.com/t/posterior-tibial-stress-shin-splints/385
Geçmiş olsun.Link verdiğim başlıkta yazılanları okumuşsundur mutlaka.Galiba koşu yapıp bu illete yakalanmayan yok.
Benim sakatlığım başlangıç seviyesinde olduğu için 3 hafta gibi kısa bir sürede atlatabildim. Koşmayı hemen bıraktım ve Aykut’un önerdiği aquarunning’i yapmaya başladım ve faydasını gördüm.Tempo ve interval antremanlarımı tartan pistte yapmaya başladım.Beton ve asfaltta sadece rahat koşular yapıyorum şimdilik.Ve mutlaka haftada bir kere havuza gidiyorum.
Benim sana önerim idmanları bir süre bırakıp tedaviye başlaman olacak.1 veya 2 ayın gidecek belki ama daha büyük bir sıkıntıya imkan vermeden sağlam bir şekilde geri dönersin.
Haziran 2014 de benzer sıkıntıyı yaşamıştım.
1 ay kadar koşamadım. Sonrasında da baldırlık ile koştum bir süre.
Ağrıyı biraz azaltıp koşarken faydalı oldular bende
Çok geçmiş olsun Aytaç.
Benzer problemi İznik hazırlıklarında her iki bacağımda yaşadım. Belirttiğin gibi ufak bir dokunuşta bile ciddi acı hissediyordum. Gözünden yaş getiriyordu…
Ben ne yaptım. Bir hafta on gün kadar koşulara ara verdim. Her gün aksatmadan en az 15-20 dakikalık buz kompresleri uyguladım. Mümkünse günde iki kere. Uyku düzenime dikkat etmeye çalıştım.
Süre bitiminde ağrılarım tam olarak geçmemişti ama antrenmanları da daha fazla aksatmak istemiyordum. Öncelikle zemini mümkün olduğunca patikaya taşıdım. Tüm hafta sonu uzunlarımı ormanda yaptım. Zorunda kalmadıkça asfalt kullanmadım. Yastıklaması daha fazla olan bir ayakkabıya geçtim. Antrenmanlardaki hızımı oldukça düşürdüm. Gerekirse yürüdüm. Buz ve kremlerle de tedaviye aynen devam ettim. Esnemeyi ihmal etmedim. Koşu sonrası kısa tutsamda eve geldiğimde foam roller ve pilates bantları yardımıyla esnedim. Bir süre sonra ağrılar bıçak gibi kesildi.
Seni çok iyi anlıyorum en az 6-8 hafta gibi bir süre uzak kalmak istemiyorsun. Bence 1-2 hafta dinlen ama iyi dinlen. Hakkını ver. Hatta gün içinde bile bacaklarını mümkün olduğunca yukarıda tut. Sonra oldukça yavaş bir şekilde kendini denemeye başla. Tempo ve zemin çok önemli ne kadar az darbe o kadar az acı bu aynı zamanda bacakların için toparlanma süresi demek. Her şeyden önemlisi moralini bozma. Bence korktuğundan daha kolay bir şekilde bu süreci atlatacaksın.
Başıma geldiğinde 4 hafta kadar koşmadım ve geçti.
Shin splint olduğuna eminim. Ortopedistler stres kırığı ile karıştırıyorlar. Stres kırığında asla koşamazsın. Acı engeller, bunda ise ne öldürür ne oldurur ağrı vardır 5.km den sonra geçer. Tedavisi dinlenme. Bence kompresyon çorapları çok işe yarıyor. Çok takılmamak lazım, herkesin bir dönem derdi. Bir süre sonra geçer, sevinilir sonra tekrar gelir. Uygun ayakkabı, yumuşak zemin en iyi ilacı.
2013 yılında maraton hazırlığı sürecinde sert interval ve tempo antrenmanları ile bende de başgöstermişti.Kaldı ki koşularımın neredeyse tamamını pist ve toprak/çim parkurda yapmama rağmen.Gözlemlediğim iskelet/kas sistemini zorlamak ,dinlenme aralıklarının kısa olması ve çoğu koşucu arkadaşımda gördüğüm şekilde yeterli altyapı oluşturmadan km/hafta eğrisini birden yükseltmek olarak sayabilirim.Çözüm ise antrenman periyoduna ara verip dinlenmek,yüzme ve bisiklet çalışmalarına ağırlık vermek başlıca alternatif yöntemler olarak sıralayabilirim.