Cappadocia Ultra Trail 110k izlenimlerim

Uzunca bir süre yazıp yazmamakta kararsız kaldım.Hatta bir yarış raporu yazdım ancak sadece kendi blogumda paylaşmayı düşünüyorum. Organizasyondan Aydın Bey ve Girgin Kardeşleri tanıyorum ve yaptıkları işlere sonsuz saygım var. Hatta Serkan ve Sertan 'ın organizasyondan ayrılmış olmalarına rağmen yarış alanında olması bizler için ayrı bir motivasyondu.Geçen yılki yarışın organizasyonundan öyle etkilenmiştim ki, Bulgar arkadaşlarla hem yarış raporumu paylaştım , hem yarış öncesi ve sonrasına dair birçok fotoğraf gönderdim ve onları gelmeye ikna ettim.Gelmeden de defalarca görüştük ve çok keyif alacakları bir yarış olacağı konusunda onlara garanti verdim.
Kalabalık bir organizasyona hazırlık yapmak hiç kolay olmamıştır eminim.Ciddi emek gerek.Böylesi büyük organizasyonlara imza atan ARGEUS 'un ekibi çok ciddi çalışır ve ciddi teknik destekler alır biliyorum ve bu yıl daha da çok çalışmış olacaklarını tahmin ediyordum zira yurtdışı katılım çok daha fazla olacaktı.

Ancak şu bir gerçek ki işler hiç umduğum gibi olmadı ve hayal kırıklığı kaçınılmaz oldu. Bunun asıl sebebi,geçen yılki o muhteşem organizasyonun çok üzerinde bir organizasyon beklentimdi Geçen yıl kişisel beslenme hatalarım nedeniyle yarışı beklediğimden çok daha kötü koşmuştum ancak bu yıl çok daha iyi geçmesini umuyordum. Hava koşulları bir çok sporcuyu etkilese de bence parkurun işaretlemesi ve istasyonlar 60 km ye kadar oldukça yeterliydi.Çok fazla teknik parkurlara alışık olmayan sporcuların parkuru zor bulması ise doğal…Beslenme istasyonlarında, sporcuların çok ihtiyaç duyduğu, limon ve sıcak kahve olsa daha iyi olurdu ancak bu öyle büyütülecek eksikler değildi.Asıl 60K ve sonrasında sporcuları zorlayan birçok sıkıntı vardı ki, onlarardan biri nedeniyle ben de yarışı bilinçli bir şekilde ikinci kez geldiğim plato noktasında bıraktım.
Diğer arkadaşlarımın bazı eleştirilerine katılıyorum. Geçen yıl 60 K noktasında sıcak yemek vardı ve ben bu yıl da öyle olacağını tahmin ederek drop bag’ime herhangi bir yiyecek bırakma ihtiyacı duymadım. Oysa bu yıl istasyon çok farklıydı.Sıcak çorba ile makarna, yan çadırda yarışı bitirenlere dağıtılıyordu.Görevlilere makarna ile çorba alıp alamayacağımı sorduğumda kesinlikle hayır cevabı ile karşılaştım.Oysa zor bir 50km bizi bekliyordu ve bu nokta çok kritikti.Geçen yıl bu noktada yeterince beslenmediğim için, yarışın geri kalanı kabusa dönmüştü.Sonraki 30 km boyunca ise hiç sıcak içecek olmamasını anlayamadım.Zira gece hava soğumuştu , parkur zorlaşmıştı ve karanlık nedeniyle sporclar daha da yavaşlamıştı. Hipotermi için tüm şartlar çok uygundu.60 K istasyonu beslenme için ne kadar kritikse, plato da sıcak içecekler açısından çok kritikti.Şükürler olsun ki,acıkmama ve üşümeme rağmen enerjimi koruyarak 87 Kalık istasyonuna sorunsuz ulaştım.Bu istasyonda gönüllü olarak gelen Aysen ısrarla kendisine verilen kumanyayı benimle paylaşmak istedi ancak ben kabul etmedim, çünkü ben açlığımı gidermiş olsam da benden sonra gelecek olanlar için çözüm olmayacaktı.Hatta kendini ifade edemeyecek yabancı sporcular da olabilirdi 60km noktasından sonra yaklaşık 5 saatlik tırmanışla buraya ulaşılıyor ve sporcuların tüm enerji depoları boşalmış oluyor. Karlık’ta sıcak çorba ya da sıcak içecek olmadığı gibi ekmek de yoktu. Sporcuların sadece atıştırmalıklarla saatlerce koşmaya devam etmesi çok zordur.Evet bu istasyonda da huysuzdum çünkü çantamda taşıdığım tüm yiyecekleri geçen yılki istasyon yiyeceklerine göre ayarlamıştım ve istasyonlarda olacak diye birçok şeyi yanımda taşımamıştım. Keşke istasyonlardaki masalarda bulunacak yiyeceklerin listesi yayınlansaydı ( organizasyona şiddetle tavsiyemdir). Yurt dışındaki birçok yarışta olduğu gibi yiyecek içecek listesi yayınlansaydı,hayal kırıklığına uğramadığım gibi, gerekli tüm önlemlerimi alırdım.
Ama asıl benim için kabul edilemez nokta, benim de birçok sporcu gibi karlık noktasından sonra işaretleri eksiksiz takip etmeme rağmen yeniden 77K plato noktasına ulaşmamdı. 21 :30 da Karlıktan ayrıldığımda gecenin karanlığı çökmüştü ve tek başıma koştuğum için işaretsiz ilerlemem mümkün değildi.Kaldı ki tecrübesiz biri değilim ve eğer yolda işaret kaybetmiş olsaydım , başı boş şekilde dolaşmak yerine bir önceki işarete kadar geri dönerdim.Şu bir gerçek ki, platoda yollar virajlıydı.Bir işaretten diğerini görmem gerekirken , yetersiz işaretleme yüzünden bir sonraki işareti görmeden bir süre ilerliyordum.Her seferinde de işareti görene kadar çok tedirgin gittim ancak işaretsiz bir bölüm de yoktu. 100-200m yerinde bazen 300-400m aralıklıydı o kadar.Ancak bir yerde bir problem vardı ki , ben de benden saatler önce geçen birçok kişi gibi hiç beklemediğim bir yerde 77 K platoya geri dönmüştüm.Nedense oraya ulaştığımda sanki ilk kez ben oraya ulaşıyormuşum gibi bir tepki ile karşılaştım. Hatta istasyonun ışığını görüp oraya yürümüş olabileceğimi ima ettiler. Bunun olması tabii ki mümkün değil, çünkü ben platoyu tamamlayınca teknik bir inişin olduğunu biliyordum ve kendimi ona hazırlıyorken bambaşka bir yerdeydim…Br ara ışığı fark ettiğimde köylülerin yayla çadırı sandım .Oradaki görevli arkadaşlar ( gönüllü genç arkadaşlar kesinkle değil ) bu şekilde yanılıp gelen 20 ci kişi olduğumu söyleyince , parkur işaretlerinin kontrol edilip edilmediğini sordum. Kontrol edilip kesinlikle hata olmadığını söylediler . Ancak buraya nereden ve nasıl gelmiş olabileceğim konusunda en ufak fikirleri yoktu.Hatta bana soruyorlardı ama benim bunu bilmeme imkan yoktu çünkü elimde sadece eğim grafiği vardı, harita yarış kitapçığında mevcuttu Oysa yarışı terk edip otele döndüğümde yarış haritasını inceledim ve platoda geliş ile gidiş rotasının iki yerde birbirine çok yaklaştığını gördüm.Muhtemelen 77K’ ya geliş işareti, bir noktada,Mustafapaşa’ya gidiş yolundan görünüyordu .Bunu harita üzerinden ben çözebildiysem , organizasyondaki arkadaşların da olayı kavrayıp, o noktalara yakın birilerini araçla bekletebilirlerdi.Geçiş sürelerine bakınca ilk hata yapanlala benim aramda en az 1- 1,5 saat olduğu anlaşılıyordu çünkü. Burada kesinlikle yetersiz bir işaretleme vardı ki,en az 20 kişi aynı noktaya geri gelmişti. Peki bu kişiler sonra nasıl devam ettiler ? Onlar , bana da organizasyonun görevlileri tarafından teklif edildiği gibi kestirme bir yol gösterilerek devam etmişlerdi.Eğer kestirme yoldan yönlendirme yapılmasa yolun bulunması zor. Öyle ye , geriye dönse nereye dönecek ki, zaten işaretler takip eilerek o noktaya ulaşılmış. Ancak organizasyon eliyle böyle bir kestirme yapılması kesinlikle doğru değildi, hatta diskalifiye sebebi olmalıydı.3 puan alabilmek, yarışı tamamladı diyebilmek adına bu teklifi kabul etmem hiç doğru olmazdı.Ancak etik davranıp bir önceki noktaya da dönsem çözüm olmazdı, zira yeniden aynı yolu takip yine aynı noktaya dönecektim. Öyle ya,ben de işaretsiz gelmemiştim buraya .Tam bir labirent ve tüm yollar 77K ya çıkıyor.İşte tam bu noktada kendimi fiziksel olarak çok iyi hissetmeme rağmen yarışı bırakma kararı verdim. İşaretleme eksiği ya da hatasını , kestirme yaparak başka hata ile düzeltemezdim.Buna organizasyon da izin vermeyip başka çözüm bulmalıydı.Aradan saatler geçmişti ve bir çözüm bulunmalıydı.Evet, Aydın Bey 'e katılıyorum. Bu noktada kesinlikle sporcu psikolojisinden anlayan görevliler olmalıydı diye düşünüyorum zira araçla aşağı inerken bile : "Bak başkaları nasıl yolu bulabilmiş, doğru yerden gidiyorlar " diye sporcuyu suçlayacak ve incitecek cümleler kurulmazdı.
Bundan daha da önemli bir eksiklik ya da hata vardı ki, cut off süresi bitmiş ancak tüm sporcular o noktaya ulaşmadan noktanın kapatılmasıydi. Biz yanlışlıkla tekrar 77 K plato noktasına döndüğümüzde , saat 23 :30 olmuştu ( benim ilk geçişimden tam 4 saat sonra)ve bu süre, platoya ilk ulaşanlar için cut off 'tu. Ancak hala kafa lambasının ışığı görünenler vardı, demek gelenler vardı.Üstelik benim gibi yanılıp gelenler de olacaktı. Bu uyarıyı yapmama rağmen tüm görevliler noktanın ışıklarını kapatıp çadırı terk ettiler ve araçlarla oradan ayrıldılar. Oysa cut off’a takılmış olsalar bile bu insanlar uzun ve yorucu bir yoldan geliyorlardı ve mutlaka onlara o noktada destek verilmeliydi.Hipotermiye giren de olabilirdi.Özelikle bu istasyon çok kritikti ve son sporcu geçene kadar açık kalmalıydı.
Sonuçta ben fiziksel olarak iyi durumda olmama rağmen yarışı 95 km gidip çok az kalmışken bıraktım ve ismim sadece yarışı tamamlayamayanlar arasında yazıldı, oysa gerçek çok farklıydı. Kırıldım ve üzüldüm. Ortada karşılığı olmayan bir emek vardı.Üstelik yarışın cut off 'una 5,5 saat varken ve kestirme yaptığım var sayılırsa 15-20 km kalmışken. Yani kestirme yapsam bile hayli hayli süresinde bitecek bir yarış. Hiç birşey olmamış gibi, tamamlanmamış yarış muamelesi yapamazdım bu yüzden. Eğer bu yarışa uluslararası bir nitelik kazandırmak istiyorsak böylesi hatalar kabul edilemez. Bu nedenle bana göre sıralama, hatta sonuçlar tartışmalıdır.

Parkuru ikinci kez koşan biri olarak ,önümüzdeki yıllar için organizasyona önerilerim:
1.Sunulan hizmetler ( ara ve ana ikmal noktalarında ) için bir standart belirlenip, her yıl aynı hizmetlerin sunulmalı… Varsa değişiklikler ya da yenilikler , önceden sporculara duyurulmalı.( Örnek: Geçen yıl 60 K dan sonra her noktada sıcak içecek ve çerez varken , bu yıl olmaması. 60K da geçen yıl sıcak yemek olmasına rağmen , bu yıl olmamamsı )
2. İkmal noktalarında sunulacak yiyecek ve içeceklerin listesi önceden yayınlanmalı. Böylece her sporcu kendi beslenmesine uygun ek gıda hazırlığı yapabilir veya gereksiz gıda taşımaz, sürprizlerle karşılaşılmaz
3.Parkurda daha fazla fotoğraf çekimi yapılmalı. Bu istek özellikle yabancı sporcular tarafından dile getirildi. Derece kaygısı olmayıp kendi mutluluğu için koşan sporcular için yarışın en değerli mukafatı , o yarıştaki anılarıdır. Ayrıca parkurun tanıtımı için de önemlidir.
4 Platoda bu yıl 20 kişinin aralıklarla ve birbirinden bağımsız şekilde aynı noktaya geri gelmesi, problemin işaretleme ile ilgili olduğunu gösterir. Önümüzdeki yıllarda platoda parkurun gidiş ve geliş patikaları mümkün olduğunca birbirinden uzaklaştırılmalı, gerekirse işaretler yön tabelası ile desteklenmelidir
5. 110K koşanlar için 60K ikmal noktası daha iyi organize edilmeli,alan içinde sporcu destekçileri kısıtlanmalı, gerekirse destekçi kartı basılmalı.

  1. 60K ara noktası , diğer iki yarışın da bitiş noktası ve kalabalık olduğundan, çıkışta sporcular görevliler aracılığı ile yönlendirilmeli.Ayrıca şehir içinde çocukların levhaları değiştirme olasılığına karşılık daha yüksek yerlere yerleştirilmeli , gerekirse yerlerde geçici boyalı işaretler olmalı

Kısacası , benim için güzel başlayan ancak keyifsiz biten bir yarış oldu. Yine de bu kötü hava koşullarında inanarak emek veren tüm gönüllülere sonsuz teşekkürler

14 Beğeni

Süper olmuş kaleminize sağlık Yiyecek listesi mutlaka önceden bilinmeli.

Bu yazışmalar ile seneye çok daha güzel bir organizasyon yapılacağını düşünüyorum. Benim konaklama ile bir sorunum oldu. Feza Hotel’de yapılan rezervasyonum iki kere mail yoluyla onaylandığı halde otele vardığımda ismimi göremediler. Bir önceki geceden yapılan bir iptal olmasa aylarca hayalini kurup antrenman yaptığım ve birçok masrafa girdiğim yarış için o yoğunlukta kalacak bir yerim olmayacaktı. Bu bence çok büyük bir hatadır. Konaklama gibi konularda daha dikkatli olmanızı rica ediyorum.

Sonunda yazdım raporumu :smile:

Kapadokya 110k yarış raporum

5 Beğeni

Keyifle okudum parkuru tekrar yaşadım sayende.

Muazzez kesinlikle katılıyorum sana. Hele 4.maddede yazdıklarını kesinlikle onaylıyorum. Bende benzer sıkıntıları http:https://kosuforum.com/t/cappadocia-ultra-trail-110k-yaris-raporu-2015/1088 raporumda belirttim. Parkurlar birbirine çok yakın ve plato işaretlemeleri başarısızdı sana yüzde yüz katılıyorum. 20 den fazla kişi - işaretlemerli takip ederek-9.istasyondan 7.istasyona gittiyse bu işten bi yanlışlık var demektir.

1 Beğeni