Bir Beyin İle Neler Yapılabilir? 🏃

Koşmazdan önce yaşadığım hayat ile koşu ile değişen zihin ve öncesinde malum olduğu üzere beyinlerimizi verimli kullanabilme konusu her zaman koşmak kadar zevkli ve keyifli olmuştur benim için. Zihin, beyin, psikoloji konusunda her kaynak küçük bir çocuk gibi ilgimi çeker, koşturur beni. :smiley: Kitap filan okumazdım koşmazdan önce, gazete veya dergi dışında beni tutamazdı fazla karşısında harfler ordusu. İkizler burcu olunca pek bir yerde durmak söz konusu olamıyor. :smiley: Konumuz; Beynin imajinasyon gücü idi. Üstteki fotoğrafı görünce kendimi geçen yıl Tahtalı Dağı zirvesinde cut-off olunca katapulta bindiğim gün geldi. Sonra da Musa Dağında kayalıklarda doğru yolu ararken karşılaştığım tatlı keçiler :goat::smiley::pray: Ve 2018 yılından beri üzerinde keçiler gibi hoplaya zıplaya antrenman yaptığım sahildeki kayalıklar. Konuyu toparlamaya çalışırsak; ömrü boyunca sahilde yürümek ve yüzmek dışında bir aksiyon yapmamış bir insan birçok yönden elinde olmayan bazı durumlardan sonra; beynini kullanarak yaşarken öngörülemeyen şeyleri ya da hiç kalkışamayacağı zorlukta bazı şeyleri zevk ve sefa içinde hiç bıkmadan yapabiliyor, kendini bir başka dünyanın içinde hayal edip canlandırabiliyordu. İnsanoğlu hep bir kıskanç ve fesattır ya :rofl: Keçilerin yapabildiğini ben niye yapamıyorum ki? Diye düşündüğüm bir akşam Florya sahildeki koşu antrenmanından bu yana o kayalıkların üzerinden inmek bilmedim. Görev addetmek gibi oldu bana, rutin bir ritüel, beyindeki diğer cevherleri aktive edebildiğim veya doz aşımı alabildiğim (adrenalin vs. hormonlar ) 2 km boyunca uzanan kayalıkların hepsi ile can dostu oldum sanki :rofl: Hepsinde ayrı bir eğim ayrı bir şekil ayrı bir zorluk vardı. Bulmaca çözmenin değişik bir metodu gibi.
Yagmurlu lodoslu havalarda ayağım kaysa bile ayağı çekmedim onlardan, biraz canım acıdı bazı akşamlar ama eklemlerimin dayanma gücü 90 kiloluk bir ağır geyik insanı her şekilde ve zorlukta taşıyabilecek, zorlansa da pes etmeyecek hale geldi. Faydasını, önce Geyik Koşularında sonra Likya Yolunda, Manavgat, Uludağ da Geyik keyfimi yaparken şaşıra şaşıra gördüm. Ayağim burkulsa bile yarışa devam edebilecek kadar enteresan bir hale gelmiştim :rofl::pray::running_man: Ormandaki antrenmanlarda da çoğu zaman patika ve yoldan çıkıp arazinin kendisiyle muhatap olmayı yaz-kış tercih ederim. Şu son zamanlarda evde kalsamda kilolarıma kilolar katılsada aklım hep kayalıklarda. En kısa zamanda normal hayat şartlarına ve bireysel hedeflerimize doğru doya doya çalışma imkanına kavuşuruz insallah. İlerde yaşlılık yıllarımızda da bu beyinsel aktivelerin bambaşka faydasını göreceğimize inanıyorum. Beyin, kanlanma sever, hareket sever, sevdiklerine ulaştığınca da keyifli şeyleri sunar. Bir beyin ile yapabileceklerimizin bir sınırı bulunmadığına inanıyorum ama hepsini keşfedecek kadar gerekli zaman için ömrümüz yetmeyecektir. :smiley: Beynimizi seve seve koşacağımız günlerde, hepimize Ultra Rüyalar :smiley::running_man::pray::deer:

5 Beğeni