Bu kelimeleri okurken Bakiye Duran’ın söylediği kulağımda. Ultra yarışlar, yol yarışlarına benzedi diye haykırmıştı. Taşdelen yarışında KN’sında niye muz yok diye isyan eden birine cevaben! Yurtdışında 3-5 saatte 1 bir KN oluyor (kendi hızıma göre 5 saatte 1, daha hızlı birine göre de 3), aralarda sadece su noktaları, onlar da çeşmeler oluyor.
Diğer yandan önlemleri biraz endişeli izliyorum. Bunca yıldır plastik kullanmayalım diye mücadele ederken şimdi hayatımıza paketli ambalajlı KN’ları gelecek. Bu ciddi bir çöp ve plastik artığı demek olacak. Karbon ayak izimizi doğa severler olarak azaltmalıyız! Bu konuda artık bizlere daha fazla iş düşüyor! (Organizatörler yeni düzene göre sunmak zorunda…) Güvenilir su kaynakları olduğu takdirde, parkurlar üzerindeki su noktaları da köy çeşmeleri olsun. Lütfen lütfen plastik pet şişeler kullanılmasın. Kontaminasyon olmaması için de bu noktaları dezenfekte etmek organizatörün görevi olmalı.
Ultra yarışlar zaten yurtdışı formatta kendine yeterlilik demek ama özetle biz biraz raydan çıkmıştık.
Fabrika ayarlarımıza geri dönmek için şahane bir fırsat olarak görüyorum covid sonrası dönemi.
Bakiye Duran’ın @ALPER ve @Yelena radyo yayınındaki en son kaydını dinlediğimden beri (covid sürecinden çok önce) patika yarışlarındaki istasyonlar ve talepler hakkında ne kadar haklı olduğunu çok kere düşündüm. Ülkemizdeki istasyon ürün çeşitliliği noktasında çıta çok yüksek.
Plastik konusunda kontrol ve temizlik çok zor hatta imkansız, pet şişeler kullanıldığı takdirde arkamızda çok çöp bırakacağımız muhakkak.
Bu genelleme sanırım pek doğru sayılmaz, çeşit az olabilir ama format kendi başına yeterlilik değilse yurtdışında da istasyonlarda her zaman yiyecek şeyler oluyor. İsyasyon zor ulaşılabilir bir yerde (örn. Aladağlar’ın üst istasyonları) değilse yiyeceklerde çeşitlilik istemek koşanların hakkıdır diye düşünüyorum. Özellikle uzun koşularda farklı yiyecekler gerçekten fark yaratıyor, en azından mutluluk-motivasyon açısından. Önceden istasyonlarda neler olacağı belirtilmişse ve listede zaten olmayan şeyler sorgulanıyorsa hoş değil elbette.
Arada anlaşalım. Semi-yeterlilik diyelim. Ya da benim katıldığım yarışlar hep bu formatta idi. Occ örneğini verelim. Trient’e kadar mama yok. sırtımda sevgili Hakan Tilgel’in sabah çantama koyup uğurladığı peynirli ekmeğimle bitirdim yarışı.
Bizdeki kültür biraz yeni olduğu için sancılar var diyelim. Beklentiler bambaşka seviyede olabiliyor. 1 kutu bisküvi bir maliyet değil ama organizatör oraya koymadı mı masraftan kaçmış gibi algılatan yorumlar oluyor… diğer taraftan Cappadocia örneğini vereyim uç örnek olarak. Bir anım var, hatırladıkça gülümserim. Her yıl kalınca bir kitapçık koyuyorlar kitlerin içine. Buraya bu kadar ne yazmış olabilirler diye merakla inceledim ilk gittiğim yıl. Algıda seçicilik işte, Göreme KN’sındaki yemeklerin listesi çıkıverdi karşıma. Ama ne liste! Sürünerek geldim, dizler bitik halde, ama motivasyonum tavan! Beni bir sofra bekliyor ya!.. KN’sına geldim, harbiden açık büfe! Aradığını bulmak da bir mesele. Çocuğa hemen sordum fıstık ezmesi nerede? Umutsuzca baktı bana, o kadar motive olmuşum ki, yerine nutella versek olur mu dedi? Çok güldüm halime. Yine kraker peynir yiyip çıktım yola… Çantamıza koyduğumuz minik ödüller bu işi peki hala görebilir. Her saatte/2 saatte bir yemekli KN beklentisini aşmamız gerek.
Hangi yıldı bu? Biz menüye fıstık ezmesi koymamıştık
Her organizasyondan aynı imkanları beklememek gerekir tabii. Yine de beklentileri minimuma da indirmemek gerek. Sunabiliyorlarsa ne güzel. Sunmayacaklarını önceden belirtip sunmuyorlarsa yine güzel, sonuçta beklentiye sokmuyor. Öbür türlüsü kötü. Saat başı istasyon olmaz elbette ama kurallara veya vaad edilenlere bakıp eksiklik görüyorsak isteyelim arkadaşlar, vakitli istenirse istemek kötü değilki. Organizasyon da baksın, sağlayabiliyorsa sağlasın, insanları mutlu etmek de güzel sonuçta. Bir kutu bisküvi maliyet değil, ama yerine göre değeri büyük
Bireysel uzun antrenmanlarda çantam bana yeterken yarışlarda istasyonlardaki çeşitliliği değerlendiriyorum. Örneğin yakın zamanda yaptığımız 8 saatlik mtb sürüşünde ve virüs öncesi ekip olarak koştuğumuz 7 saatlik bir koşuda herkes kendisine yetebildi. Ama bir organizasyon olsaydı 7 saatlik bir arada-mesafede en az 2-3 istasyon bekliyor olurduk.
Tam da demek istediğim bu. Olmadığı zaman da organizasyon kötü oluyor. Kimse yapmamayı göze alamıyor. Ama bu beklentileri de biz koşucular yaratıyoruz.
Her yarış yeni deneyim demek. Çeşitlilik önemli. Her yarıştan aynı hizmeti ve deneyimi beklememeliyiz. Yüzde 100 katılıyorum sana sevgili üstad @girgink
“COVID-19 PCR testi istenmesi zorunludur. Etkinlik tarihinden 2 gün önce kayıtlar kapatılacak, en geç 72 saat önce yapılmış PCR testinin negatif çıktığına dair sonucu istenecektir”
TAF PCR testi istiyor. En geç 72 saat öncesine ait olmalıymış. Kimse kafasına göre yaptıramıyorki bu testi. Nasıl olacak? Bu şartları kaç organizasyon, kaç yarışcı sağlayabilir emin değilim.
Şartname oldukça detaylı. Hatta fazla detaylı. Milyonlarca öğrenci tıkış tıkış sınava girdi, burda yazan önlemlerin çeyreğine uyulmamıştır.
Yarışa katılmak istiyorum ama bu şartlarda yapılabilecek mi emin değilim açıkcası
Yarışa örneğin önceden 1000 katılım varsa bu sayı 5000’e bile çıkabilir.Ben buradan, “abc yarısına katılacağım ve pcr testi yaptırmam gerekli” diyen herkese Sağlık Bakanlığı test uygulayacak anlıyorum.Belki katılım öncesi örneğin 300TL istenir, o dekontla test yapılır, katılana 200TLsi iade edilir, pozitif cikana tamamı iade vs.(örnekte normalde 100TL katılım ücreti)
Mehmet Ali, çok haklısın.
Bu arada bu kurallar İznik Ultra sayfasında covid kuralları başlığında yaklaşık 3 hafta önce yayınlanmıştı. Zaten dünyanın her yerinde artık yarışlar bu standartlarda yapılıyor olacak. Fakat test kısmında yabancının işi kolay zaten adım attığı gibi testi havaalanında yapılıyor. Peki ya biz Türkler? Bu teste erişim o kadar kolay mı? Belirti ya da risk yoksa kimse test yapmıyordu, bu kural değişti mi?
Sevgili @fatihboyaci test biz koşucuların sorumluluğunda, tıpkı sağlık raporu gibi, organizasyonun sadece talep etme ve kayıt altına alma konusunda sorumluluğu var. Pozitif çıkınca neden paranı iade etsin ki? Sağlıklı olarak katılmak bizim kendi sorumluluğumuz!
İznik Ultra’nın yayınladığı kurallar içerisinde PCR testi yok. Onun haricindeki kurallar Taf’ın yayınladıkları ile paralel. Organizasyon oldukça ileri görüşlüymüş ki daha Taf’dan önce uyulması gereken kuralları yayınlamış.
PCR testi gidip aile hekiminden sağlık raporu almak gibi değil. Özellikle ciddi bir covid belirtisi yoksa test yapmıyor pandemi hastaneleri. Özel hastaneler de yapmıyor. Merdiven altı, kaçak yapan işletmeler varmış, öyle duyuyoruz. Yani elini kolu sallayarak gidip ben Pcr testi yaptırmak istiyorum diyemiyorsun. Bu durumda bu zorunluluk kendiliğinden kadük oluyor. Aynı mantıkla Turizm bakanlıığı da otellerden girişlerde müşterilerden Pcr testi istenmesini zorunlu kılsın o zaman. Neresinden baksan saçmalık. Daha testin doğruluk oranı vs vs var ki o konulara hiç girmiyorum.
Bu kadar heveslendikten sonra bu test yüzünden yarışamazsak gerçekten çok üzücü olacak
Dediğiniz gibi testin doğruluk oranı ayrı bir risk olmakla birlikte (güzel bir nokta), " yurtdışına çıkacak ve gideceği ülke tarafından PCR testi istenen kişilere yönelik" prosedür netleşmiş.Belki benzer yol izlenir, yoksa belirsiz kalacak.
Bugün mesajı yazdıktan sonra tesadüfen bir sms geldi özel bir hastaneden. PCR testini %99 güvenlik ile yapıyorlardı. Aradım hemen sordum. Randevusuz gelebilirsiniz, şu fiyata yapıyoruz dediler. 5 saat içinde de sonucu veriyoruz dedi. Sanıyorum bu iş yaygınlaşacak.
Istanbul’da havaalanında test 110tl’ye yapılıyor diye açıklandı.
Önümüzdeki günler yeni gelişmelere hızlıca gebe olacak.
Not. Test kısmi zaten ucu açıktı, ama bir garanti isteyecek gibi hissediliyordu, adı yeni belli oldu diyelim.
Yasaklamak yerine yokuşa sürerek politik bir hamlede bulunmuşlar. PCR testi güvenirliği yüksek olsa da örneği alan kişinin tecrübesi, nereden aldığı, hangi genlerin test grubuna dahil edildiği, hastalığın hangi noktada olduğu gibi değişkenlere bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebiliyor. Kimi yayınlarda yüzde yirmi-otuzlara kadar yalancı negatif bildiriliyor. Diyelim ki bariz pozitif olanlar elendi, araya karışan yalancı negatifler ne olacak?
Bugün tatil için otellerde rezervasyon yaptıranlardan, süpermarkete gidenlerden, toplu taşımayı kullananlardan böyle bir test istemek ne kadar makul ise bu durum da yanı. İşin özü kimse ne yapacağını tam bilemiyor işi bulandırarak zaman kazanıyor.
Bugün Belgrad Ormanında görevli geldi lütfen maskenizi takın dedi. Allahın ormanı sağımda solumda insan yok. Kural var mı, var. Bitti. Peki dedim, nerede yasak, nerede değil. Parkura girince çıkartabilirsiniz dedi. 6 kilometrelik parkurda onlarca yüzlerce insan, CP’leri kaldırdığınızda herhangi bir müsabakadan ne farkı var?
G*tü kurtarmak için bir kural koy, kuralın uygulanabilirliği önemli değil… tepkilere göre o kuralı geri çek, ucu dokunanlarda biz bilmiyoruz “yazmışlar” desin. (Muhtemelen böyle olacak)
Bu senaryo ne kadar tanıdık değil mi? Çoğu alanda görmüşüzdür bu davranış silsilesini, artık içimize sinmiş.
Hadi İstanbul Maratonu için işletin bu kuralı.
Madem sorumluluk almak istemiyorsun, “izin vermiyoruz” dersin, kararlılığın göz doldurur.
Örneğin; 72 saat öncesinden testi yaptırdık sonuç negatif çıktı, herkes kendi aracı ile gelecek diye bir zorunluluk yok atladık uçağa, otobüs vs… indik girdik tuvalete, eczaneye, markete, otele gibi gibi…
Bu örnek sonucunda sormak istediğim şeyi sormama gerek yok sanırım
ama şunu sormak isterim; testi yaptırdıktan sonra direkt yarış alanına ışınlanma gibi bir hizmeti sağlayabilirler mi?
sırtımda sevgili Hakan Tilgel’in sabah çantama koyup uğurladığı peynirli ekmeğimle bitirdim yarışı.
