75.000 kalori 10.900 m yükselti.
Bu sabah koşarken harvey lewis’in katıldığı eski bir rich roll podcastini dinledim. Her saatte 500 kcal besin aldığını söyledi backyard ultralarda. 75 bin harcadıysa o da, 55’ini falan beslenmeden karşılamıştır, kalan enerjisini de vücut yağlarından sağlıyor herhalde. Bizim fani koşucu aklımızla çok algılayabileceğimiz şeyler değil 
1 Beğeni
Kilometre eksik çıkmış, yaklaşık 720 çıkması lazımdı
Türkiye parkurunun acımasızlığı da ortaya tekrar çıkıyor, Türkiye parkurunda olsaydı bu mesafe yaklaşık 17.000 kazanım olacaktı, gece de asfalt parkurumuz yok tabi aynı şekilde.
4 Beğeni
Harvey Lewis çok daha düşük kalori harcamıştır Ihor a göre. Fizik, yaş ve nabız farkından dolayı en az %10-15 fark vardır zaten. Bir de üzerine Ihor a göre çok daha yavaş geçti turları…
1 Beğeni
6-7 tane 10 dakikalık kısa sohbetler var, sona kalanlarla sohbet.
1-2 saat oldu yayınlanalı, meraklısına:
https://youtube.com/@conversationsbythewoodpile
Şunlar:
4 Beğeni
değişik kafalar, değişik sohbetler
4 Beğeni
Yukarıda @runforrestrun bahsettiği sayfadan okumak daha güzel (telif emek açısından), Google çevirisi:
iRunFar: Kazandığınız için tebrikler! Birkaç hafta geçti, iyileşmen nasıl oldu?
Harvey Lewis: Çok teşekkür ederim. Dürüst olmak gerekirse kaburgalarımın biraz zedelendiğini hissediyorum ama bunun dışında kendimi gerçekten harika hissediyorum ve zihinsel olarak Big’in sınırları daha da zorlama konusunda açtığı fırsatlar konusunda gerçekten heyecanlıyım. Yani kendimi çok iyi hissediyorum.
iRunFar: Bunu duymak çok güzel. Yarışa girerken aklınızda belirli bir strateji var mıydı ve buna sadık kaldınız mı yoksa işler farklı mı gelişti?
Lewis: Evet, mümkün olduğu kadar uzun süre, mümkün olduğu kadar rahat olmak istedim. Sürekli olarak kalori tüketmek mantralarımdan biridir ve tüm vegan yiyecekleri yerim. Bunun gerçekten bir faydası olduğuna inanıyorum çünkü nadiren hastalanıyorum, midem bozuluyor ve çok fazla kalori tüketebiliyorum - kurabiye ve patates kızartmasından çorba ve erişteye, pad Thai ve keklere kadar her türlü şeyi yiyebiliyorum - her türlü yiyecek .
Ayrıca koşucular arasında gerçekten güzel bir dostluk var. Oldukça rekabetçi bir grup olmasına rağmen, yani inanılmaz bir alan olmasına rağmen, farklı insanlarla bağlantı kurmak eğlenceliydi. Bazı konularda sakin ve rahat olmaya çalıştım ama aynı zamanda fırsat ortaya çıktığında insanlarla sohbet etmekten de keyif aldım. Sonra da güzel ortamın tadını çıkarıyorum. Ekim ayı sonlarında Tennessee güzel bir sonbahardır. Değişen yapraklar ve güneş ışığının ormana girme şekli var, bol miktarda altın rengi elde ediyorsunuz.
Her adımda dikkatli olmalısınız. Yoldayken, 13 saatlik gidiş-dönüş boyunca çok fazla değil - ama patika kısmında - genellikle çevreme çok dikkat ediyorum ve önümü tarıyorum. Birisiyle sohbet ederken bile aklımı ve gözlerimi yoldan ayırmamak için elimden geleni yapıyorum çünkü o zaman genellikle yerde oluyorsunuz.
Bir ara bir yılan vardı. Önümdeki Meksikalı koşucu yılanın üzerinden atladı ve sonra bunu yaptım - kediye falan benziyordum - aptalca bir hareket çünkü onun bakır kafalı olup olmadığını bilmiyordum. Bakır başlı yılan zehirlidir ve yapraklara karışır. Limon yeşili güzel bir yılan gördüm, dost canlısıydı, beni rahatsız etmedi. Ancak Laz’ın [Lazarus Lake/Gary Cantrell’s] mülkünün çevresinde bazı çıngıraklı yılanlar var , bu yüzden nereye bastığınıza biraz dikkat etmelisiniz.
iRunFar: Eminim uyku yoksunluğu devreye girdiğinde bu durum zorlaşır.
Lewis: Evet.
iRunFar: Bir uyku stratejiniz var mıydı - ya da sanırım daha çok bir uyku stratejiniz - ve bu ne kadar işe yaradı?
Lewis: Evet. Aslında yarıştan önceki Salı günü olan Runningman festivaline gittim. Gerçekten uyku stratejimi geliştirmeye çalışıyorum ve Dream Recovery adlı bir şirketin sahibi Todd [Anderson] ile tanıştım. Bana bir maske ve kulak tıkacı verdi ve sinir sistemini sakinleştirmek için iki derin nefes almamı, ardından nefes vermemi ve bunu 10 kez yapmamı önerdi.
Bu yüzden gece döngüleri sırasında uzanmaya çalıştım. İlk gece belki 10 dakika uzanabildim ama aslında çok fazla uyuyamadım. Gözlerim kapalı öylece yatıyordum.
Aslında dördüncü geceye kadar bir iki dakika uyuyabileceğim moda geçemedim, çünkü 55 dakikalık döngüler koşuyordum, yani uyumak için fazla zamanım yoktu. Beşinci gün de ‘Hey, bir dakika kestireceğim’ diyip uykuya dalabildim.
iRunFar: Yarışın formatı zor çünkü bir bakıma kolay. Eminim ilk birkaç tur herkes için kolay olmuştur, ancak sıkıntıyı hissetmeye başladığınız bir dönüm noktası oldu mu?
Lewis: Evet, duruma göre değişir. Dalgalardan geçerken kendinizi daha zor hissedersiniz. Açıkçası bu yılki yarışta birinci ve ikinci günde 2021’e göre daha yorgundum.
Bu yıl yarıştan önceki gece, yarıştan önce yaşadığım en kötü üç geceden birini yaşadım. Sadece üç saat uyuyabildim, zihinsel olarak çok yaralanmıştım. Yani bu yarışa girmenin harika bir yolu değildi.
İkinci akşam, dördüncü akşam ve beşinci günde yorulduğum dönemler oldu. Ancak her zaman bu zorlukların üstesinden gelmem ve ilerlemeye devam edecek motivasyonu ve enerjiyi oluşturmam gerekiyordu.
Harvey Lewis, 2023 Big Dog’s Backyard Ultra’nın son aşamalarında yardalar arasında duruyor. Fotoğraf: Mike Trimpe
iRunFar: Son yarım güne geldiğinizde bu nasıl hissettirdi? Önceki dünya rekorunu geçmek, ayakta kalan son üçe ve son ikiye girmek gibi farklı kilometre taşları vardı.
Lewis: Evet, kendimi saat gibi hissettim. Ben de ilerlemeye devam ettim. Devam edeceğimi hissettim ve sonunda her iki turda bir başkasının bırakacağı bir matematik denklemi haline geldi.
Bu şekilde devam etti. Ancak diğer koşucuları izlemek, nasıl tepki verdiklerini görmek ve ardından çizgiyi korumaya çalışmak çok ilginçti.
Gerçekten iyi bir ekip şefim vardı, Judd Poindexter ve yakıt konusunda ne isteyeceğimi tahmin etmekte gerçekten iyiydi.
Ayrıca hava da sıcaktı, ısı endeksi sanırım 80 Fahrenheit civarındaydı. Bilerek geri gelip kafama su dökerdim. Buzun üzerine koydum. Sıcak hava yarışlarında gerçekten iyiyim, Badwater Ultramarathon’da 12 kez dünyanın en sıcak yerlerinde koşarken maruz kaldım, bu yüzden vücudumu nasıl serinleteceğimi tahmin edebiliyorum ama sanırım herkes öldüğümü düşündü.
iRunFar: Bu zor bir soru ama Ihor Verys de devam etseydi sence daha ne kadar devam etmeye istekli ve yetenekli olurdun ?
Lewis: Bu çılgınca bir düşünce. Gerçekten inanılmaz. Dördüncü gecede sonsuza dek gidebileceğim bir tür frekansa girmiş gibiydim ve bu gerçekten çılgınca bir şey. Kesinlikle bütün geceyi geçirmiş olmamızın mümkün olduğunu düşünüyorum.
Ama yine de beyniniz belirli bir moda girdiğinden bunu bilmek zordur. Normal insan modundan farklıdır. Yarış biter bitmez bir saat sonra vücudum soğumuştu ve yaklaşık 20 metre ötedeki çadıra ulaşmak zorluydu. Ancak siz bu varoluş moduna girdiğinizde, bu, içimizin derinliklerinde bulunan bu özel enerjiyi çeker. Bizi makul görünenin ötesine itecek güçler var.
Sanırım bir sonraki geceye kadar devam edebilirdim. Çok iyi hareket ediyordum, herhangi bir sakatlığım olmadı, sürekli iyi vegan yiyeceklerle besleniyordum. O zaman bizi tekrar yola geri getirirdi. Soru şu olurdu: Ertesi gün ize nasıl tepki verirdik? Bu mümkün müydü? Sonra altıncı günde ne olacaktı?
iRunFar: İşler gerçekten ilginçleşebilirdi.
Lewis: Çok fazla. Birinin Big Dog’s Backyard’da dört gün geçirmesinin akıl almaz olduğu bir zaman vardı. Elbette üçüncü günü bitirme fikrinin bile bir zamanlar imkansız olduğu düşünülüyordu. Burada 300 mile ulaşan 22 koşucu vardı. Bu çok güzel bir şey.
iRunFar: Evet, muhteşem. Son olarak, sizin için sırada ne var? Aklınızda başka hedefler var mı?
Lewis: Ah evet, evet. Big’s’i kazandığım için, kim kazanırsa kazansın Barkley Maratonuna otomatik olarak katılma hakkı kazanacağını söylemekten kurtulabilirim . Beni bazı geceler ayakta tutacak şey kesinlikle bu olsa gerek.
iRunFar: Elbette. Bu çok hoş olurdu. Bizimle konuşmaya zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederiz.
Lewis: Teşekkür ederim.
6 Beğeni
Bir sonraki Backyard Ultra’da Harvey’in rakibi olayım diyordum ama yılan muhabbetiyle beni korkutup vazgeçirmeyi başardı, iyi bir koşucu olduğu gibi iyi de bir taktisyen 
4 Beğeni