Bu sene 6 ncı ve artık son katılışım.Bu organizasyon ekibi değişmediği sürece hiçbir şekilde de bir daha katılacak değilim.Şimdi yaşananlara en baştan başlayalım.
Cumartesi günü yarışa katılacak arkadaşım yarış kitlerini almaya gittiğinde sadece bir poşet içinde göğüs numarası ve yarış çipi verildi.Arkadaşım bırakma çantaları ve tişört niye vermiyorsunuz diye sorduğunda ise “Millet yarışa kayıt olup çanta ve tişörtleri alıp yarışa katılmıyorlar.Bizde hak etmeyenin almasını istemiyoruz.Bu yüzden yarıştan sonra verilecek” demişler.Arkadaşım da ben zaten 40 tl verip yarışa kayıt oluyorum.Katılıp katılmamam sizi ilgilendirmez.Ben sizden yarışın finish madalyasını istemiyorum ki demiş ama kendi dediğiyle kalmış.Peki bana yarış için üzerinde numara olması gereken yarış çantası vermiyorsun; ben eşyalarımı nereye bırakacağım.Kafama göre bir çanta getirip verirsem o çantayı başkasının almayacağı ne malum?
Yarışın koşulacağı güzergah aşağıdaki resimde var.Yarış Trabzon’un dış mahallelerinin birinde bitiyor.Bu arada 6 sene boyunca her defasında ayrı parkurlarda koştuk.21 km.lik parkurda 4 tane 180 derecelik dönüş var.Evet dönüş sayısı bir yarı maraton için fazla, her dönüşte tempo bozulacak ama yarışın kuralı buysa yapacak birşey yok.Ama daha başımıza geleceklerden habersiziz.Yarış sabahı hava soğuk ve yağmurlu olduğu için bitiş noktasına gidip aracımı oraya bırakıp geri döndüm ki , yarıştan sonra o terli halimle incecik yarış giysileriyle eve kadar gitmeye çalışırsam soğuktan donmayayım diye.Kendimi emniyete almanın huzuruyla start noktasına gittim.Yarı maraton-10km ve halk yürüyüşü hep beraber aynı anda start alacaktık.Organizasyon her sene daha kötüye gidip katılım azaldığı için kalabalık görünsün diye hep beraber start aldık.
Yarışta aynı parkur üzerinde 2 tam turun üzerine bir yarım tur daha atarak yarışı bitirecektik.2 nci turu bitirip son yarım tura başlamıştım ki yarışın bitmesi için parkurun sonuna gitmeyip ekstra 2 tane 180 derecelik dönüş yapıp kısa bir parkuru iki defa koşup yarışı başka yerde bitireceğimizi öğrendim.Bütün moral ve motivasyonumun bitişiyle son 3 km yi jog atıp yarışı 1:37:13 süreyle bitirdim.Bir yarı maratonda toplam 6 tane 180 derecelik dönüş yaptık.Yarışı bitirdikten sonra bu rezalete ortak olanların hepsini güzelce anarak yarış alanını terk ettim.Benim onları bu şekilde anmamdan rahatsızlık duydular ki yarış direktörü yanıma geldi ve nedenini sordu.Bende yarışın niye belirtildiği yerde bitmediğini sordum.Yarış zaten bitmesi gerektiği yerde bitmiş onlara göre.Teknik toplantı da söylenmiş.Ben teknik toplantıya gelmediğimi, internet sitesindeki parkura göre hesaplama yaptığımı söyledim.Bana internet sitesinde de parkurun finish noktası olarak burasının gözüktüğünü söyledi.Bende inatla ne gördüğümü bildiğimi ve yanlışlığın kendilerinde olduğunu söyledim.Ne onlar, ne de ben geri attım.Bugün (Pazartesi günü) kendilerine internet sayfalarından parkur görüntüleri gönderdim ama hala cevap verilmedi.
Yarışın içinde daha çok aksaklık vardı.Su noktaları yeterliydi ama verilen sular ağızları kapalı bardak sulardandı.O tempoyla koşarken o sular nasıl açılıp içilecekti acaba? Parkurun hiçbir yerinde km bilgisi yoktu.En büyük ayıp da yarışı 1:50 ve üzerinde koşanlara yapıldı.Kafalarından uydurdukları son 2 turun 3 km mesafesi vardı ve kimin 21 km yi tamamladığını anlamak için yarışçılara kaç tur attıklarını soruyorlardı.Yarışçıların da kafası karıştı haliyle.Bir süre sonra yarış organizasyonunu yapan şirketin elemanları daha turlarını bile tamamlamayanlara "yeter koştuğunuz " tamamdır gibi laflar söylemeye başladılar.Yarış bitimindede madalyalar boyuna takılmadı.Organizasyon çadırına girdik.Kendi çiplerini ayakkabılardan söküp sağlama aldıktan sonra bir çanta verildi ve içinde madalya ile bir tişört vardı.Öyle muzmuş, başka bir besin maddesiymiş, böyle soğuk bir havada bir bardak sıcak içecekmiş hak getire.
Hiç mi iyi birşey yoktu diyenlere , bu sefer mesafe tam çıktı.(Hatırlayanlar bilir geçen sene yarı maratonu 18.800 m koşmuştuk; rekorlar havada uçuşmuştu).Yarış parkurunun da güvenliği iyiydi.Bunlardan hariç iyi diyebileceğim birşey yok.Uzun lafın kısası bu şehre gelin, gezin.Benimle irtibata geçerseniz elimden geldiği kadar yardımcı da olurum ama Yarı Maratona gelecekseniz iyi düşünün derim.
Bu da nasıl bir mantıktır anlamıyorum ben.
Geçen sene İzmir’de 9 Eylül Koşusunda yarışın bitmesine yarım saat falan kala koştuğumuz grubun artık zamanında bitiş çizgisinden geçemeyeceği anlaşıldığı bir uzaklıktayken arkamıza yarışı bırakanları toplayacak olan belediye otobüsünün yanaşıp hoparlörle
Tamam çok koştunuz yeter
Zaten bitiremeyeceksiniz neden koşuyorsunuz?
Tamam tamam ben taacam madalya size
gibi gerzek espriler ile insanların bir çoğuna yarış bıraktırdılar.
Tokyo Olimpiyatları için kota yarışması olan Trabzon’daki 2021 Türkiye Maraton Şampiyonası, 21 Şubat Pazar günü koşulacak.
Notlar: Çarşambadan cumartesiye kadar kar, pazar hava yağışsız.trt 1, trt spor ve trt spor2’den yayın YOK.
Kota için mücadele eden atletlerimize yolunda, 2saat10dk altında koşular.(kota süresi 1 dk yukarıda olabilir, garanti olsun)
Pazar günü saat 09:00’da YM başlayacak.Saat 11:30’da maraton seçmeleri başlayacak.İzlemesi keyifli olacak,ülkemizin bütün milli koşucuları maraton barajını geçebilmek için uğraşacak.Kar perşembe akşamı yağmayı kesiyor.Pazar günü güneşli soğuk bir hava olacak.Parkur dümdüz,git gel 10km lik parkuru YM koşacaklar 2 defa,maraton koşacaklar 4 defa turlayacak.
Bende 2 sene aradan sonra ilk yol yarışımı koşacağım.Trabzon’a gelecek arkadaşlara her konuda yardımcı olabilirim.Şimdiden herkese başarılar.
start yine facia. kaldi ki trabzon’da vaka sayisi ulke genelinde en yuksek deger. sanirim spor.istanbul un yaptigi is baya baya ciddi bir organize olmali ki diger organizasyonlar yapamiyor
Evet arkadaşlar yarışı koştum ve taze taze bilgileri vereyim.Kit dağıtımı ve kit içeriği bugüne kadar hiçbir yarışta olmadığı kadar mükemmeldi.Çantanın içinde 1 adet üzerinde bütün yarışçıların isminin olduğu güzel tasarımlı penye tişört,1 adet bandana,1 adet fular,1 adet keşandan yapılmış yöresel fular,1 adet güzel tasarımlı şapka,1 adet yine güzel bir tasarıma sahip maske,1 adet bordo mavi hamsi şeklinde anahtarlık,1 adet büyük çöp poşeti (startı beklerken giyinilebilecek şekilde) vardı.Kit alanına hes kodu ve ateşimiz ölçülerek alındık ve herşey güzel ilerledi.Yine hazır basılmış bir katılım belgesine hattat bir görevli herkesin ismini yazıyordu.Bu süreçte eleştirilebilecek olan tek şey madalyanın da çanta içerinde olmasıydı ama onu da pandemi koşulları nedeniyle yaptılar.
Start ne yazık ki videodan da görülebileceği gibi kötü oldu,ne maske takın denildi ne de ateş ölçüldü.Burası büyük bir eksik.Onun harici parkur km bilgileri,güvenlik ve su-meyve istasyonları harikaydı.Yine hem yarış öncesi, hem yarış sonrası makarna ve çay arabası vardı ve sınırsız bir şekilde servis yaptılar.Yarış sonrası tatlı ikramı da vardı.Bugüne kadar bu yarışı her defa eleştirmiş olan ben artık Trabzon Yarı Maratonu’na gözünüz kapalı gelin diyebilirim.Bu arada unuttum, yine kitleri teslim alırken sporculara özel yaka kartı verdiler ve gerek yaya, gerek araçla dolaşırken bu kartları yetkililere gösterirseniz kısıtlama zamanında izin belgesi yerine geçtiğini söylediler.
Maraton barajı ne yazık ki geçilemedi.Özellikle git gel olana parkurun dönüşünde (maraton koşanlar 4kez git gel yaptılar) çok kuvvetli bir rüzgar esiyordu.@fatihboyaci’nın paylaştığı derecelerde de görüldüğü gibi erkelerde Ömer Alkanoğlu ve kadınlarda Meryem Erdoğan az bir farkla kaçırdı baraj derecesini.Rüzgar olmasaydı belki hedefler tutardı.Mestan Turhan iyi gidiyordu ama o da 22nci km de bıraktı.
Bana gelirsek 1:40’a dünden razıydım, yarışın başında yanımdaki sporcu telefonun hoparlörünü son ses açıp müzik dinlemeye başlayınca hızlanayım bari kafam dağılsın deyip hızlanınca 1:37:57’le bitirdim.2 sene aradan sonra yol yarışlarına tekrar dönmek güzeldi.Hedefim yıl sonu 1:30 YM koşmak, nasip diyeyim.
