SPX Dağyenice Ultra Trail 2023

Bursa Dağyenice Gölü çevresinde 5 farklı parkurla koşulacak,
Bu sene Cumhuriyet’in 100. yılına özel 100K parkuru eklenmesiyle Türkiye’de yeni bir 100k üstü yarış daha eklendi. Her parkurun kendine özelde bir ismi ve teması bulunmakta. 100k Mysia Parkuru, 61k Toprak Parkuru, 33k Su Parkuru, 15k Ateş Parkuru ve 6 k Göl Parkuru

Şu an tüm parkurlar için kayıtlar dolmuş durumda, daha önce yarışlarda pek alışık olmadığımız şekilde parkurlarda belirtilmeyen kontenjanlar nedeniyle beklenmedik şekilde hızlıca kayıtlar kapandı. Şu anda 773 Erkek ve 405 Kadın sporcu kayıt olmuş durumda. Yarışın organizasyonu geçen seneden oldukça övgü almıştı bu senede güzel geçeceğini düşünmekteyim.

100k da kayıtlı isimlere bakıldığında gerçekten güzel bir yarış bizi bekliyor, gözüme çarpanlardan bazıları :
Kemal Kukul, İrem Can Ayaz, Sadık Taşkın, Oğuzhan Emre Singer, Mehmet Osman Döner, Necdet Ülker, Elena Polyakova, Fatma Taş gibi iddialı isimler olacak.

Diğer parkurlarda da Türkiye’nin önde gelen koşucu isimleri yer alıyor olacak,

Ben de bir 100k Finisher olmayı deneyeceğim bakalım,

Şimdiden herkese keyifli koşular ve başarılar :call_me_hand:

17 Beğeni

İlk önce size başarılar diliyorum. Belki start için gelirim ve sizi desteklerim. Ben de 33 K parkurda olacağım.

2 Beğeni

Çok teşekkürler abi,

Bu arada 100k startı özel bir yerleşim olan Gölyazı’dan olacak,

Bunun dışında tüm start-finishler Dağ Yenice Nefes Tesislerinde gerçekleşecek.

100k startı saat 21:00 de olacak, gece başlayacak olması farklı bir deneyim olacak elbette.
ANDA arama kurtarma ekibi ve Bursa Off-Road kulübünün CP ler arasında kamp atacak olması hem yalnız kalınmaması hem de güvenlik açısından çok güzel ve yerinde bir detay olmuş.

5 Beğeni

100k hariç ek kontenjan açıldı an itibariyle, düşünen varsa kaçırmasın.

-edit- kapandı tekrar

3 Beğeni

Onur Murat size bol şans dilerim :crossed_fingers:, şahane geçsin :pray:. Ben maalesef koşmayacağım, 12 yıl aralıksız ultra sonrası biraz dinlenmeye ihtiyacım var :sweat_smile:. Latmos ile sezonumu açıp kapattım :heart_eyes:, sonraki seneler için enerji biriktiriyorum :wink:. Tüm koşanlara tekrar bol şans. Sevgiler :heart_hands::herb::sunny:.

12 Beğeni

Çok teşekkürlerr :star_struck: Arada bir dinlenmekte güzel, yine de yarışlarda desteğe bekleriz tabiiki :space_invader:

7 Beğeni

Kesinlikle öyle :sweat_smile:! Fırsat buldukça gelmeye çalışırım elbette, planlarımda Kapadokya var, inşallah :pray:.:herb::sunny::heart_hands:

2 Beğeni

Cumhuriyetimizin 100. Yılında bende 100 ler kulübüne girmeyi hedefliyorum. Katılacak arkadaşlara başarılar dilerim…
Şsmpiyonlar parkurunda görüşmek üzere…

3 Beğeni

100k buyuk meydan okuma, inadina sahidim. Yapacagina eminim dostum :nazar_amulet:

3 Beğeni

İlk önce yarışın tüm parkurlarını bitiren tüm arkadaşları tebrik ederim, sonra da 100 km de yarışan @ominal 'i ayrıca tebrik ederim. Yaptığı ile bana cesaret verdi. İlerleyen zamanlarda ( yıllarda ) belki bende denerim.
Yarıştan bir gün önce Dağyenice göletine gelerek kitimi aldım ve kısa bir zaman kaldıktan sonra Sakarya’ya geri döndüm. Bursa’da kalsaydım, saat 21.00 de ki 100 K startına mutlaka giderdim ama yarış sabah 7.00 'de başlayacağı için gidip dinlenmem lazımdı. Beykoz 'da 18 K koştuktan sonra, Salı günü 8 K koştum ve ondan sonra yarış gününe kadar hiç koşmadım. Zaten Beykoz 'dan önceki haftada Gebze 27 K parkurunda koşup çamurlu parkur antrenmanını da yapmış olduk, olduk diyorum çünkü yanımda @ominal 'de vardı.
Yarış günü yani Cumartesi sabahı saat 3 .00 gibi uyanıp, hazırlanıp Sakarya’dan yola çıkacağımı planladığım için Çarşamba ve Perşembe günü her zamankinden daha erken ( 21.00 ) uyuyarak dinlenmeye çalıştım. Uyku puanım bu şekilde artmış oldu. Bu arada Dağyenice 'ye gidip geldikten sonra da güzel bir uyku çektim. Dinlenmiş bir şekilde saat 03.50 gibi yola çıkıp 06.10 gibi gölete vardım. Hazırlık vs derken 06.30 'da bulunan 61 K startını 1 dakika arayla kaçırdım. Start sonrası, koşu içerisinde yaşananlar ve özellikle çamur banyosu ve bitmek bilmeyen tırmanışların hemen hemen hepsini kameraya aldım ve videosunu yaptım. İyi seyirler.

11 Beğeni

Merhaba 100’ler kulübü :100:

Sağlıklı bir şekilde bitirdim, en önemlisi bu. Çok güzel deneyimler kazandım kendi adıma, ilerleyen zamanda biraz yazarım yarış hakkında, şimdilik keyif ve recovery zamanı :grimacing:

@nkoner çok teşekkürler desteğine, süpersin. Ayrıca yine güzel bir şekilde bitiren @husy72 kocaman tebrikler :clap:

12 Beğeni

@ominal çok teşekkürler, muhteşem bir parkurdu. Çok güzel snılar ve tecrübeler biriktirdik. Sağlıkla bitirmek çok güzel .parkuru bltlren koca yürekli insanlara selam olsun…

4 Beğeni

@nkoner sizide çok tebrik ediyorum

1 Beğeni

Çok teşekkür ediyorum.

1 Beğeni

merhaba
bu yılın benim için ilk yarışı olan efes öncesi boyun fıtığı ile bir aya kadar yattıktan ve onca moral bozukluğuna rağmen ben de oradaydım.
sanırım en kötü şey nefes tesislerinin çadır alanıydı. cuma 2 gibi oradaydık ve çadır konaklama yapacaktık ama her yer çamur ve ilgililer ilgisiz. neyse hallettik bir şekilde. ama girişte 50 lira da verdik, sonradan öğrendik ki verilmesi gerekli değilmiş.
tesis ile yarış ayrı şeyler elbette. konaklama sorunumuz bizimle ilgili. çadır alanında gene ve artık kanıksadığımız "herkes bizim dinlediğimiz müziği dinlesin"ciler vardı. tüm alana duyurmak gibi bir misyonları var ama hani “ne kadar eğleniyoruz siz de eğlenin” demek bu değil. keşke biraz daha duyarlı olunsa.
yarış 6.30 da başladı. ilk cpye kadar görece daha hızlı geçti. çamur he vardı, yağmur hep nazlıydı, yağmıyorum ama yağarım gibi. 61 parkurundaydım ben. zirvedeki sis, her daim yeşil, hep dikkatli olma hali müthiş deneyim. çok tecrübeli değilim ama şu ana kadar manzarası havası vs ile en iyi parkurumdu dağyenice. çıkışı inişi zorluğu vs ile bence herkes gelmeli buraya. cp’ler ve gönüllü arkadaşlara çok teşekkürler. ilgili ve yardım etmeye hevesli birçok arkadaş sayesinde zorlanmadık. su istasyonlarındaki kolalar da can oldu.
ilerleyen km’lerde 100 k’cıları gördük. biz uyurken koşuyorlardı tüm gece. büyük çok büyük iş yapıyorlar onlar hepsinin ayağına sağlık. konuştuğum birkaç kişi 100 k parkurunu çok sevdiğini söyledi. gece, soğuk, çamur vs…seneye sakatlık olmazsa 100 için orada olmayı isterim.
ben 8 saatte bitirdim. 8.03… tek eleştirim finish olur. evet alanda bitirmek güzel ama o son çıkış ve son 10 15 metre biraz enerjisi düşüktü sanki. ya ben çok geç geldim ya da oradakiler sıkılmıştı belki ama hani çoşkulu bir final olmadı orada.
verilen hediye vs için teşekkürler. emek içn teşekkürler. umarım seneye de görüşürüz 100 için dağyenicede.

6 Beğeni

Merhabalar,

Koşmaya 4 ay önce başladım. Dağyenice de hayatımın ilk yarışı oldu benim için. 33k’ya katılmak isterdim ama kontenjanların dolmasına ihtimal vermediğim için gol yedim :D. Hepsi dolmuştu ama ara ara kontrol ederken 61k’dan boşluk yakaladım ve katıldım. Bitirmek gerçekçi gelmiyordu açıkçası. Ortalama haftada 30-40k menzil ve düşük tempo koşuyorum. Ve antrenman koşularımın da yarısı bantta yarısı asfaltta geçiyor.

Başlangıçta heyecandan falan olabilir diye düşündüm ama yarış boyunca antrenman sırasında aldığım nabız değerlerinin 20-30 üzerinde gezdim aynı düşük tempolarda olsam bile. Çamur, yükseklik, çıkış, iniş hepsinin ayrı ayrı katkısı oldu sanıyorum buna. İlk CP’ye kadar çok zorlanmadım. Ama şu an düşünüyorum da orada gereksiz fazla mola(10-15dk) verdim.

İkinci CP’ye kadar olan kısımlar daha zorlayıcıydı. Daha bol vakit olsa burayı daha sağlam atlatabilirdim ama 4 saat limiti vardı ona yetişmek için son 1 saat biraz zorladım kendimi cutoff’a yetişmek için. Yetişemedim ve 10dk geç ulaştım ama süreyi uzatmışlar. Görevliyi de anlamadım açıkçası cutoff için 05:00 dedi 04:30 dedi ama sonradan yolun bir kısmında da beraber gittiğimiz Davut abi vardı o da 04:40 ile geçmiş. Kafalar karışıktı herhalde :smiley:

İkinci CP’ye gelmeden 10dk kadar önce koşamamaya başlamıştım. O noktadan kalan yolu gidebildiğim kadar yürüyerek gitmeye karar verdim. İkinci CP’de de uzun bir mola verdikten sonra yola devam ettim. İlk çıkış epey yıpratıcı oldu. Üçüncü CP’ye kadar olan bu kısım bitmek bilmedi. 1 saat gittikten sonra yürümek de zorlamaya başladı, çok yavaşladım ve her adımı hissetmeye başladım. 38km’deki CP’de bırakmaya karar verdim. Oraya da 1 km kala görevli aracı geçiyordu. Devam edip etmeyeceğimi sordu. CP’de bırakacağımı söylediğimde de araç için çok fazla bekleyeceğimi söyledi ben de orada bıraktım.

Toplamda 07:24 sürede 37.4km mesafe, 1120m tırmanış 1250m iniş. Koşuyla ilgili birçok şeyi ilk kez bu yarışta tatmış oldum. Benim için güzel bir tecrübe oldu.

Tekrar aynı yarışa başlıyor olsam, baton alırdım, CPlerdeki beklemeyi azaltırdım ve de zorlandığım noktalarda da daha hafif gidip süre için bastırmazdım.

8 Beğeni

Tekrar Merhaba,

Yarışla ilgili bir yazı yazma vaktim geldi sanırım,

Öncelikle bu sene asıl hedef olarak Kapadokya CUT koymuşken bu yarış nasıl araya girdi tam anlamadım ama 100. yıl 100K ve organizasyon tecrübesi en önemli etkenler oldu tabii ki.
Ekim ayına kadar 2-3 tane 50k-60k yapmak varken planda tüm planları değiştiren bir yarış oldu, açıkçası tam olarak hazır olmadığımın tamamen farkındaydım. Buna göre son 3 hafta için farklı bir antrenman programı planladım ve başarılı olduğunu söyleyebilirim rahatlıkla. Yarış içerisindeki beslenme ve tempoyu da hazır olmadığımı göze alarak hazırlamıştım.

Öncelikle Ekipman :

Çanta : Aonijie c962 12L
Baton : Leki FX.One
Ayakkabılar : Nike Pegasus Trail 4 GORE-TEX, Adidas Ultraboost
Flask : Salomon Soft Flask 500mlx2
Kafa Lambası : Petzl NAO RL

Supporters
Duygu Demir ve Savaş Lütfi Kara… Onlar olmasa bu kadar keyifle ve sağlıkla bitiremezdim bu yarışı…

Konaklama için Bursa içerisinde airbnb den ev tutmayı tercih ettik, startın farklı bir noktada olması bu tercihi destekledi. Daha rahat ve mobil olduk böylece.

Yarış Öncesi
Kit alımını perşembe günü SPX mağazası önünde kurulan alandan alarak yarış gününe iş bırakmamaya çalıştım. Kit çantası doluydu, 100K lar için farklı bir t-shirt tasarımı yapılmış (kalıp inanılmaz küçük tabi giymeme imkan yok, bir de logo basılacaktı ama sanırım yetişmemiş kolda sadece logo yazıyor, güzel bir hatıra oldu : ) 2 adet buff, kafa bandı, açacak, havlu, indirim çekleri, kalem ve redbull.
Yarış günü Nefes Dağyenice tesislerine gidip sosyalleşme ve selamlaşma kısımlarını hallettikten sonra yarışa 2 saat kala eve geçerek dinlenmeye çekildim, yarış alanına da erken gitmeyerek yorulmaktan kaçınmak istedim açıkçası. Start saatinin 21:00 olması gün içerisi yorgunluğa çok dikkat etmeyi gerektiriyor bence. En ufak fazla efor yarışta kendini hatırlatabilir. 20:30 gibi Gölyazı’ya vararak starta yakın bir yere park ettik. Start alanına geçip yerimizi aldıktan sonra heyecanlı bekleyiş başladı. Bu arada Nilüfer Belediyesi 19 Mayıs törenlerine canlı bağlantı yapılacağı için 12-13 dakika bekleyerek geç start almak durumunda kaldık. Zaten hem ilk 100k olması hem de çevremdeki efsane isimlerle artan heyecanım bu 12-13 dakikada iyice zirve yaptı desem yeridir.

Ve Start…
Gerçekten çok keyifli bir start oldu, yüksek bir enerjiyle hızlı başladıktan sonra sürekli kendime telkinlerle yavaşlayarak 2.km sonunda arka sıralarda yerimi alarak kontrollü bir şekilde ilerlemeye başladım. Parkurun zor kısımlarına bir gün öncesinden göz attığım için bizleri bekleyen çamurları bildiğimden asfalt sonrası için psikolojik olarak hazır olduğumu sanıyordum… (geliyor gelmekte olan) İlk çamurlarda insanlar suya girmekten çekinirken ileri de kaçış olmadığını bildiğimden pek umursamadan geçmeye başladım. 4km-10km arasında hem Parkur direktörü Mahmut Yavuz’un hem de parkuru işaretleyen Ayhan Esen’in çamur uyarısı sonuna kadar haklı çıktı bir de üstüne kaygan taşlar sürprizi eklendi. Belli bölümlerde Likya-Latmos karışımı taşlı alanlar vardı, kazasız belasız kontrollü şekilde bu bölümleri geçerek hedeflediğim sürede ilk CP1 Akçalar (12K) a ulaştım.
Buradan sonraki kontrol noktasına kadar olan bölüm parkurun km başına en çok çıkışına sahip olduğundan zorlayıcıydı . (ipli maden çıkışı da bu bölümdeydi) Batonların da yardımıyla yarış öncesi kafamda en çok gerildiğim ilk 24K lık bölümü geçerek yine hedef süremde CP2 Unçukuru’na (24K) ulaştım. Bu kadar çok gerilmemin nedeni genelde yarışlarda ilk bölümlerde vücut belli yerlerden error verebiliyordu. Yarış öncesi hem antremanlar hem de kuvvet çalışmalarının karşılığını aldığımı düşünüyorum, bu bölümü sorunsuz geçtim. Sorunsuz geçtim derken bu CP de arkadaşlara ilk bölüm beklediğimden daha ağırdı, bacaklar fazla yoruldu bir yerde bu zorlanmalar çıkacaktır mutlaka dediğimi hatırlıyorum. (Neyse ki parkurun son çeyreğine kadar daha dayandı bacaklar)
CP ler için öncesinde de bir vakit planı yapmıştım ama parkurun çamurlu olması, zor geçişlerin etkisinin kattığı yoruculuğu nedeniyle bekleme sürelerimi arttırmaya daha baştan karar verdim. Arada bulunan inişli çıkışlı 6km i geçip CP3 Maksempınar’a (30K)vardığımda bu bölümde yarışı bırakan isimleri duyduğumda nabzım bir değişmedi değil, bununla beraber gecenin ağırlığı çökmeye başladı açıkçası. Şunu da belirtmem lazım yarışın bu bölümüne kadar %95 inde tek başıma koşunca gecenin olumsuzlukları daha fazla etkiledi. Bunları da düşünerek bir sonraki CP e kadar yakınımda olduğunu bildiğim 3 kişilik bir gruba dahil olmaya karar verdim. Tempoların hedefimden biraz daha düşük olması bu bölümde daha fazla toparlanmamı sağladı. Verdiğim en doğru kararlardan biri oldu, çünkü bastıran sisle beraber bu zor bir bölümü tek başına geçmek yarışın kalanı için fazlasıyla yıpratıcı olacaktı .Ayın yeniay fazında olması ile beraber sisin de etkisini arttırmasıyla parkur gerçekten depresif bir hal alıyordu. Daha önce de gece koşmuştum ama bu kadar karanlık ve bunaltıcı hiç koşmamıştım açıkçası. (havanın oldukça nemli olduğunun o anlarda farkında değildim) Ekiple geçen keyifli bir 11k sonrası CP4 Üçpınar’a (41K) ulaşıp Polat Dede’ye kendimizi bıraktık. Ekip önden giderken ben CP de biraz dinlenmeyi ve beslenmeyi tercih ettim. Köyden çıkarken peşime takılan 2 can dost köpekle beraber parkura başladık. Bu arada gecenin bitecek olmasına da güvenerek rahat yol ayakkabılarına dönerek bir risk aldım ve parkurun bu bölümünde karşılığını hızlanarak aldım. 1 can dost yolun yarısında dönerken tüm 10km boyunca diğer can dostla beraber koşarken gündoğumunun ve yeşil manzaranında verdiği enerjiyle beraber CP5 Atlas’a (50K) beni bekleyen destekçilerimin bile beklemediği kadar erken geldim. Burada görevli olan Ayhan Esen’in verdiği enerjiyle beraber yola çıkarak bir sonraki durağa kadar yola koyulmuşken maden çıkışından daha sert bir çıkışla topladığım enerjinin ciddi kısmını orada bırakarak yola devam ettim. Atlas CP den sonraki cp aralıkları uzadığı için asıl sınavın başladığının farkındaydım. Gündüze geçişle beraber beslenmeyi arttırabiliyordum fakat bağırsakların kilitlenmesiyle vücut errorlar vermeye başladı, buna rağmen 65k a kadar kontrollü ve keyifli bir şekilde devam ettim. Bu arada 61k yarışçılarının hızlı olanlarıyla karşılaşmak ve desteklerini almak muhteşemdi, hepsine tekrar tekrar verdikleri enejri için teşekkürler. (61Kcılar ile son 45k ortaktı) Parkurun en güzel kontrol noktası CP6 Misi’ye varıp oturduktan sonra ilk defa ciddi yorgunluğu hissetmeye başladım. Tabi bunda şimdiye kadar en uzun mesafemi katetmiş olduğumu da hatırlamak lazım. Kendime gelmek için formül ararken parkur tanıtımlarında bu CP noktasında konaklamalı bir tesis olduğunu hatırladığımdan duş alma imkanım olup olmadığını sordum, olumlu yanıt alınca hızlı bir duş alarak tam anlamıyla uyanmış oldum. Oldukça uzun kaldığım bu noktadan çıkarken güneş açmasına güvenip tayt ve yağmurluğu çıkarmam yarışta yaptığım en büyük hatalardan biri oldu. Sonrasında parkurda özellikle rüzgarın da etkisiyle ciddi anlamda üşüyerek oldukça yıprandım. Hatta şöyle ki tüm parkur boyunca hatırlamadığım tek bölümler bu arada oluştu. CP7 Doğancı Çeşme’ye (80K) vardığımda ilk ve son defa yüzümdeki gülümseme kaybolmuştu. Burada ilk iş olarak t-shirt değiştirip hoodie ve bere giyerek ısınmaya çalıştım. ANDA çadırında bulunan arkadaşın ikram ettiği sıcak kahve ile iyice kendime gelerek toparlanmış şekilde tekrar parkura çıktım. Yarışın benim için en zor kısmı başlamıştı, bir sonraki cp e 16km vardı ve mental mücadele başlamıştı. Düzenli olarak hiçbir şekilde koşamıyordum ama durmadan hızlıca yürüyebiliyor ve yokuşları sorunsuz çıkabiliyordum. Kalan bölümde teknik bir inişin olmaması büyük şanstı açıkçası. Bundan sonrasında risk almadan sağlıkla bitirmek için aynı tempoda devam ederek, kafamda dolaşan düşünceleri uzaklaştırarak doğaya konsantre olup (yaşasın halüsinasyonlar) CP8 Atlas’a (96K) tekrar ulaştım. Bu geçen bölümde yarışı bırakanları görmek gerçekten üzücüydü. Yine Atlas’ın enerjisini topladıktan sonra enerjik bir şekilde yarışın sonunda bulunan son sert tırmanışıda atlatarak finishe yine kontrollü bir şekilde hızlı yürüyüş temposuyla ara ara kısa koşularla yaklaştım. Finish öncesi tesisin yokuşu zaten yeterince konuşuldu ben üzerine yorum yapmayayım. Neyse ki çıkışlarla bir sorunum yoktu. Finish bölgesinde bekleyen tüm dostlara teker teker teşekkürler, sayelerinde gülen yüzlerle beklediğimden biraz uzun ve zor süren ilk 100K’ımı başarıyla tamamlamış oldum.

Sonuç ve özetle :

  • Hem kilo hem form olarak ortada olan eksiklerimi destekçilerimin muhteşem katkılarıyla kapattığımı ve sağlıkla bitirdiğimi düşünüyorum. Cp e yaklaşılan son 4-5 km boyunca arkadaşlarını görecek olmanın verdiği psikolojik pozitif etki çok yardımcı oldu.

  • Beslenme konusunda genel bir sorun yaşamadım, Jel olarak Türkiye’de satışı olmayan BCAA destekli Decathlon Jeller kullanıyorum. Wup Tuz hapı ile beraber her saatte bir adet almaya çalıştım. Arada 3-4 tane GU Roctane ile değiştirdim. (Özellikle espressolu olan yüksek kafeinli olan çeşidini lezzet ve etki olarak seviyorum) Bunlar dışında Haribo Veggy Mix, Knorr Hazır Makarna, Haşlanmış Patates, Peyman Bahçeden Mini Barlar, 4-5 adette çikolata, badem (tuzlu) tükettim. (Bir de patatesli gözleme şımarıklığım oldu) CP lerden sadece çorba ve ekmek aldım. Bunlara ek olarak %100 meyve suyu içiyorum, buradaki fruktoz beni rahatsız etmiyor ama tavsiye değildir denemeden yarışmayın. (1 Litrede 120 gr karb var) Ayrıca Wup Carb 3+ ü her CP de tüketmeye çalıştım. Yarış sonunda ise Protein Shake ve Wup Upgrade ile toparlanma sürecini desteklediğimi düşünüyorum. Yarış sonu yemeği ise beslenme açısından yeterliydi. Ertesi gün uyandığımda fiziki olarak gerçekten iyi durumdaydım.

  • Ayak tabanlarım hassas olduğundan daha önceki yarışlarda genelde sorun yaşıyordum, bir süredir deneyimlediğim ve geçen bir başlıkta önerdiğim decathlon sürtünme önleyici krem yine hayat kurtardı. Böyle çamurlu-ıslak bir parkurda çok işime yaradı. (Sürekli çorap değiştirdim bunu da belirtmem lazım)
    Sonuç olarak bir küçük su toplaması dışında sorunsuz bitti.

  • İşaretleme ve yönlendirmeler yeterliydi, bazı parkurlarda yaşanan sorunları yaşamadım kendi adıma, sis bastığında gps biraz bozulsa da yüklü rota ile hiç kaybolmadan rahatça yolumu buldum. Önde gidenler farklı sorunlar yaşayabiliyor genellikle, bu yarıştada bazı sorunlar yaşanmış ne yazık ki.

  • Baton kullanmayı seviyorum ve rahatım, sadece çıkışlarda değil yarışın genelinde kullanıyorum.
    Kafa lambası Petzl NAO RL yeni geldiği için sanırım ilk defa kullandım, meraklısı için söylemem gerekirse çok memmun kaldım, tüm gece sonunda 5 birim şarjından 4 birimi duruyordu, hiç şarj etmeme gerek kalmadı. Çanta ve flaskleri daha önce de kullandığım için memmundum zaten, bu kadar süre içerisinde de bir sorunla karşılaşmadım.

  • Finisher Polarında beden eksiği vardı, Medium verilince doğal olarak alamadım :panda_face:, sonra göndereceklerini belirttiler, heyecanla bekliyorum.

  • Organizasyonun geçen sene göl kenarında olmasından sonra bu sene tesis içinde olmasının havanın da etkisiyle genel olarak keyifsizlik yarattığını gözlemledim. Tesisin göl kenarı bölümü de var gördüğüm kadarıyla, seneye umarım o bölgeye doğru kaydırılır. Yukarıdaki bölümde doğanın içinde olduğumuz aşağısı kadar hissedilmedi bence. Finishin yokuş sonunda olması zaten cidden ilginçti, finish fotoğraflarında gülmek istiyor koşucular :slight_smile: Tesisle ilgili başka sorunlar da yaşandı (otopark ücreti vs) sonradan müdahele edilip çözüldü ama akılda kalan kalıyor. Bunun dışında organizasyonda tüm kişiler gerçekten canla başla çalışıp güzel bir yarış gerçekleşmesini sağladılar. İletişime açık olmaları sorunların çözülmesi konusunda güven veriyor.

  • Fotoğrafçılar 10/10. Yarışçı gibi parkurda tırmandılar koştular valla. Drone’la fotoğraf çekmek yeni bir özellik olarak yarışlara geldi , hayırlı olsun. muhteşem kareler çıkardılar.

Yarış öncesinde, yarış sırasında ve sonrasında destekleyen, arayıp soran takip eden tüm dostlara sevgiler, minnettarım.

Ve gelelim son günlerde bana en çok sorulan soruya,

“Burada tekrar 100k koşar mısın?”

“Kesinlikle Evet”

23 Beğeni

Gayet net ve güzel yazmışsın @ominal kardeş. Birkez daha koşuyormuş gibi oluyor insan, bende uzun ve resimli bir rapor yazacağım.

1 Beğeni

Sevgili @ominal ,yazıyı bir çırpıda okudum, heyecana ortak oldum resmen. Tebrik ediyorum ve bir gün bu parkuru koşmak istersem de tüm detayı bu yazıyla aldım. Harika …

2 Beğeni

Tebrik ederim. Start çizgisinde bile olmak cesaret ister. Fakat yazmadan edemeyeceğim, sizin de bildiğiniz üzere yarışa antreman olarak hazır olmanız mümkün değilmiş. Sizin yapmanız gereken patika deneyimi istiyorsanız ve hazırlıksızsanız olabilecek aksilikleri ve sakatlanmaları önlemek adına en kısa mesafeye katılmanız. Hiçbir mesafeyi hafif görmeden, kendiniz için en uygun yapmayı tavsiye ederim. Senelerdir patika koşuyorum hazır olmadığım yarışa girmem. Antremanları çıkaramadıysam düşük km koşarım. Henüz 30k üzerine çıkmaya cesaret edemedim çünkü antremanlarını yapacak vaktim yok. Ben de daha kısa mesafeler ile sakatlıksız olarak senelerdir devam ediyorum. Ve açıkçası hayret ediyorum bu mesafelere bir cesaret katılanlara. (Klypnosa cevaben yazılmıştır)

1 Beğeni